A. Από ποια σκοπιά βλέπουμε την αναγκαιότητα ύπαρξης δομών αλληλεγγύης- σε τι διαχωρίζονται από την φιλανθρωπία

1. Πολλά έχουν διατυπωθεί για την μορφή των συσπειρώσεων, την οργάνωση και την ενίσχυση των αντιστάσεων που χρειάζονται από το 2010 και μετά. Πολλά από αυτά τα σχήματα μπορεί να συνοψίζονται περιφραστικά στην ανάγκη ενός «νέου ΕΑΜ» από μια σειρά πολιτικών χώρων, ενώ τα μέτρα συνεχίζουν να αποτελούν πεδίο καθημερινής μάχης για την επιβίωση που δίνει ο λαός. Σε όψεις αυτής της μάχης συμμετέχουν μορφές οργάνωσης όπως είναι τα σωματεία και οι λαϊκές συνελεύσεις. Η πύκνωση των γραμμών των δομών αυτών περνά και από τη συγκρότηση δομών αλληλεγγύης. Οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις έχουν ήδη καταγράψει σειρά μορφών αλληλεγγύης, το πιο κοντινό σε εμάς παράδειγμα είναι η αλληλεγγύη σε εργατικούς αγώνες ( και μέσω του συντονισμού των σωματείων). Από πιο κεντρικούς όπως αυτός των χαλυβουργών και των εργαζόμενων στα ΙΚΕΑ μέχρι πιο «τοπικούς» όπως αυτός των εργαζομένων της phone marketing. Μπορεί από όλα αυτά να μην έχουμε ένα άμεσο παράδειγμα νίκης αλλά μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει η παρακαταθήκη ενάντια στον επιβιωτισμό, την ατομικότητα και τους διαχωρισμούς. Σε τοπικό επίπεδο καταγράφονται επανασυνδέσεις ρεύματος, τράπεζες χρόνου, κοινωνικά παντοπωλεία και συλλογικές κουζίνες που στηρίζονται από λαϊκές συνελεύσεις ή κάποια αντίστοιχη ανοικτή επιτροπή.

2. Η αλληλεγγύη δεν αποτελεί απλά ατομική επιλογή για λόγους πολιτικής στήριξης όπως ήταν μέχρι την περίοδο προ κρίσης π.χ. αγοράζοντας -τον πιο ακριβό- Ζαπατίστικο καφέ ή επιλογή μιας μικρής ομάδας (οικογένεια, φίλοι, κοινότητα) που κινείται σε κάποια πλαίσια εκτός της λογικής του κέρδους. Αποτελεί αναγκαίο συνεκτικό κρίκο για όλους τους πληττόμενους, έλληνες-μετανάστες, δημόσιους – ιδιωτικούς υπαλλήλους, εργαζομένους-ανέργους. Αποτελεί τρόπο οργάνωσης για την κάλυψη και την διεκδίκηση αναγκών, και μέσο δημιουργικής αντίστασης για την ανατροπή και την ψηλάφιση πρακτικών και δρόμων για τον κοινωνικό μετασχηματισμό.

3. Οι μορφές αλληλεγγύης είναι κύτταρα της οργάνωσης του λαού. Δεν είναι απλά μέσο για την λείανση των ακραίων περιπτώσεων, ούτε προσπάθεια για το «φτιασίδωμα της εικόνας», όπως επιδιώκουν διάφορες ΜΚΟ, ο ΣΚΑΙ κλπ. Το κίνημα αλληλεγγύης δεν είναι απλά άλλο ένα έδαφος για επιχειρηματικές ευκαιρίες, διαφήμιση, πλουτισμό, φοροαπαλλαγές κλπ. Ούτε ευκαιρία για ατομική πρωτοβουλία απέναντι στην κατάρρευση του κοινωνικού κράτους όπου ο καθένας θα συνεισφέρει όσο μπορεί (το μεγάλο σουπερ - μάρκετ θα δίνει μια ποσότητα τροφίμων παράλληλα με την μείωση μισθών που θα κάνει και ο φροντιστηριάρχης θα δίνει υποτροφίες για την Γ λυκείου και θα συνεχίζει να μην τηρεί την συλλογική σύμβαση).

4. Η αλληλεγγύη δεν είναι φιλανθρωπία, η οποία γινόταν και πριν από το μνημόνιο και εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα χωρίς να έχει στόχο την ανατροπή. Η αλληλεγγύη δεν είναι απλά ένα μοίρασμα της φτώχιας ή μια συνέχιση μιας εξουσιαστικής σχέσης. Η αλληλεγγύη δεν περιλαμβάνει μόνο την ανάγκη κάλυψης κάποιων αναγκών αλλά και τη δημιουργία άλλων σχέσεων. Αυτός που συμμετέχει σε μια δομή αλληλεγγύης είναι ισότιμος και απαραίτητος. Δεν δέχεται απλά ένα χτύπημα στην πλάτη και συμπόνοια για την κατάσταση του. Ένα βασικό σημείο διαφοράς αλληλεγγύης και φιλανθρωπίας είναι η αξιοποίηση του ατόμου, μια δομή αλληλεγγύης δεν αναπαράγει την υποτίμηση και την καταστροφή που ο άλλος έχει δεχτεί από την κατάσταση, δεν ενισχύει την υποταγή του αλλά αναζητά τη συμμετοχή του καθενός. Δεν μπορεί ο συμμετέχων στην αλληλεγγύη απλά να δέχεται, πρέπει να συμμετέχει ενεργά και όχι απλά να αναλαμβάνει κάποιες δουλειές π.χ. σκούπισμα και σφουγγάρισμα αλλά να αποτελεί κομμάτι των αποφάσεων, της επόμενης μέρας. Όσο αυτός που ζητάει να του καλυφθούν κάποιες ζωτικές ανάγκες, δεν βγαίνει από το παρασκήνιο και δεν καταρρίπτεται η εικόνα του αυτόκλητου σωτήρα που έφερε το φθηνό ή τζάμπα ρύζι σε μια οικογένεια, η αλληλεγγύη μας δεν θα έχει καμία διαφορά από την φιλανθρωπία της Χρυσής Αυγής και του ΣΚΑΙ.

5. Οι δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης και αντίστασης δεν συμβαίνουν τυχαία ούτε είναι υπόθεση κάποιας οργάνωσης, αν κι η στάση των οργανώσεων - κομμάτων είναι σημαντική. Γι’ αυτό πρέπει να εξετάζονται οι προϋποθέσεις, οι κοινωνικές δυναμικές, αντιθέσεις και αντιφάσεις που μπορούν να υπάρχουν και να μετασχηματιστούν σε κοινωνική δράση. Το μέγεθος του βαθέματος της οικονομικής κρίσης, η αντίθεση πόλης – χωριού, η κοινωνική διαστρωμάτωση, η ηλικιακή διαφοροποίηση, οι πολιτικοί συσχετισμοί, η συγκρότηση της τοπικής οικονομίας, η παράδοση κι ο πολιτισμός, οι ειδικές συνθήκες που υπάρχουν σε περιοχές, είναι παράγοντες που όχι απλά πρέπει να ληφθούν υπόψη, αλλά στην τελική θα καθορίσουν και την πραγματοποίηση της κοινωνικής δράσης.

6. Έτσι ανάλογα με τις ανάγκες που προβάλλονται μπορούν να αναπτυχθούν δομές που θα επικεντρώνουν σε συγκεκριμένο ή συγκεκριμένους τομείς που πλήττονται χωρίς να χάνουν έναν αντιμνημονιακό και αντικυβερνητικό χαρακτήρα. Η οργάνωση λοιπόν ενός κοινωνικού ιατρείου, ενός συνεταιρισμού, ενός κοινωνικού κέντρου ή δωρεάν μαθημάτων περιλαμβάνει τμήματα μιας συνολικής τοποθέτησης που στόχος είναι να εμπλουτιστεί όσο προχωράει η συγκρότηση, η λειτουργία και η απεύθυνση της δομής. Βέβαια κάθε τέτοια δομή περιλαμβάνει σε ένα βαθμό και όψεις αυτοδιαχείρισης καθώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει μόνο με τις τυπικές και νόμιμες εκπροσωπήσεις όπως ενός διοικητικού συμβουλίου για παράδειγμα στην περίπτωση του συνεταιρισμού μιας και στόχος είναι και η απομάκρυνση από τη λογική της ανάθεσης και η ενίσχυση της δημιουργικότητας και της συμμετοχής για την αλλαγή των συνειδήσεων.

B. Παραδείγματα δομών αλληλεγγύης& κατηγοριοποίησης τους- Μια πρώτη αποτίμηση

7. Στην Αθήνα αλλά και στις άλλες πόλεις υπάρχουν μια σειρά παραδειγμάτων δομών αλληλεγγύης με ειδικά ή πιο γενικά ενδιαφέροντα. Μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι χαρακτηριστικά που προσπαθούν να έχουν οι περισσότερες από αυτές τις δομές είναι: α) μετωπικό χαρακτήρα, β) συσπείρωση του μεγαλύτερου κομματιού του λαού, γ) δράσεις που θα εξασφαλίσουν την επιβίωση του λαού στην επερχόμενη κοινωνική λαίλαπα, δ) ανταγωνιστικό πολιτικό σχέδιο σε σχέση με την κυρίαρχη πολιτική. Το κομβικό στα παραπάνω που θα καθορίσει και το βαθμό ανάπτυξης τους είναι το κατά πόσο θα μπορέσουν να συσπειρώσουν πλατύτερα κομμάτια του λαού.

8. Στις υπάρχουσες δομές αλληλεγγύης μπορούμε να καταγράψουμε και να προσπαθήσουμε να αναφέρουμε μερικά στοιχεία αποτίμησης με τις εξής θεματικές:

-Δίκτυα ανταλλαγών

Λειτουργούν σε διάφορες περιοχές της Αθήνας. Οργανώνουν ανταλλακτικά παζάρια με μόνιμο χώρο ή σε τακτά χρονικά διαστήματα με αρκετή συμμετοχή μιας και μπορούν να καλύπτουν ανάγκες σε ρούχα-παπούτσια κλπ. Επίσης λειτουργούν τράπεζες χρόνου και δίκτυα με εναλλακτικό νόμισμα που έχουν συμμετοχή ενός κόσμου αλλά σε πολλές περιπτώσεις αντιμετωπίζουν το θέμα της ποσοτικοποίησης των προσφερόμενων υπηρεσιών (με ποιο «αντικειμενικό» μηχανισμό θα αποτιμώνται οι υπηρεσίες που ανταλλάσσονται με όρους χρόνου εργασίας).

-Κοινωνικά Φροντιστήρια – μαθήματα

Τα κοινωνικά φροντιστήρια ίσως είναι από τις περιπτώσεις που εμφανίζουν το μεγαλύτερο βαθμό ποικιλίας σε σχέση με τον φορέα οργάνωσης τους. Πραγματοποιούνται από λαϊκές συνελεύσεις, πρωτοβουλίες, στέκια, εκπαιδευτικά σωματεία, αλλά και από δήμους ή επιστημονικούς συλλόγους. Απαντούν κυρίως στην άμεση ανάγκη προετοιμασίας για την Γ λυκείου και για τις άλλες τάξεις, έχουν συμμετοχή μιας και η κρίση μαζί με την κατάρρευση της πρόσθετης διδακτικής στήριξης του δημόσιου σχολείου έχουν δημιουργήσει μεγάλη ζήτηση. Εδώ το ζητούμενο είναι ο τρόπος εμπλοκής των μαθητών σε μια συμμετοχική διαδικασία πέρα από την αποδοχή της υπηρεσίας. Να δούμε τρόπους σύνδεσης με τα σωματεία και αντι-μαθήματα που μπορούν να ξεφύγουν από την πιο τυπική διδασκαλία – θεματολογία και να δώσουν άλλο στίγμα. Επίσης πρέπει να δούμε τη δυνατότητα εμπλοκής των γονιών καθώς και την κάλυψη άλλων πολιτιστικών αναγκών. Σε κάποιες περιπτώσεις έχουμε και μαθήματα γενικότερου ενδιαφέροντος (ξένων γλωσσών, καλλιτεχνικών κλπ). Η κύρια πρόκληση και εδώ είναι ο άλλος να μην είναι απλά αποδέκτης μιας παροχής αλλά ενεργό κομμάτι της διαδικασίας και της οργάνωσης του χώρου όπου διεξάγονται.

-Υπερχρεωμένα νοικοκυριά

Το προηγούμενο διάστημα είχαμε κινηματική ανάπτυξη της αντίστασης πληρωμής για το χαράτσι της ΔΕΗ αλλά και για το δικαίωμα παροχής του ρεύματος. Οι θεματικές επιτροπές ή οι λαϊκές συνελεύσεις αναλάμβαναν την οργάνωση και την προστασία των νοικοκυριών από τα συνεργεία διακοπής ή την επανασύνδεση του. Σε αυτό υπήρχε τοπική διαφορά στις περιοχές της Αθήνας, π.χ. ο αριθμός των επανασυνδέσεων είναι μεγαλύτερος σε περιοχές όπως στο πέραμα όπως και η μαζικότητα τέτοιων επιτροπών. Το κομμάτι δάνεια – τράπεζες – κάρτες αυτή τη στιγμή εκπροσωπείται κυρίως νομικά από συλλόγους που έχουν φτιαχτεί με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένου και ότι έχουν ανασταλεί κατασχέσεις, εξώσεις κλπ προς το παρόν αλλά δεν ξέρουμε τι θα γίνει στο μέλλον, ο χώρος μας εκεί δεν έχει εμπλοκή. Αξιοσημείωτη είναι η δράση του 3 ΔΕΝ (ΔΕΝ χρωστάμε, ΔΕΝ πουλάμε, ΔΕΝ πληρώνουμε), στο οποίο συμμετέχει κόσμος από λαϊκές συνελεύσεις και πολιτικά δυνάμεις από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΑΡ, ΑΡΑΝ. Λειτουργεί σε παρόμοια λογική με το Συντονισμό Πρωτοβάθμιων και συντονίζει τοπικές δράσεις εστιάζοντας φέτος στα χαράτσι, τη ΔΕΗ και τις εφορίες.

-Διατροφικό

Στο ζήτημα της διατροφής έχουμε μια σειρά πρωτοβουλιών που έχουν διαφορετική ένταση, απεύθυνση και μονιμότητα.

• Το Χωρίς Μεσάζοντες που μπορεί να ξεκίνησε με την ιστορία της πατάτας (με ένα αρκετά βρώμικο παιχνίδι από πίσω για τη διάθεση κακής ποιότητας προϊόντος αλλά και για την εισαγωγή πατάτας από την Αίγυπτο σε πολύ χαμηλότερη τιμή που πίεσε και άλλο την τιμή της ντόπιας παραγωγής) αλλά σύντομα ανοίχτηκε και σε άλλα προϊόντα που ανέλαβαν ομάδες πολιτών ή δήμοι να διαθέσουν. Όπου έχει γίνει έχει καταγραφεί μεγάλη συμμετοχή. Οι πρωτοβουλίες αυτές δεν έχουν μονιμότητα και δεν εξασφαλίζουν, τουλάχιστον στην Αθήνα, καμία ενεργητική εμπλοκή αυτών στους οποίους απευθύνονται.
• Οι συλλογικές κουζίνες λειτουργούν σε μια σειρά περιοχών με πρωτοβουλία κυρίως ομάδων με συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο, απευθύνονται σε συγκεκριμένο κύκλο και είναι από τις λίγες δομές που έχουν αρκετή συμμετοχή μεταναστών μιας και δίνουν άμεση αλλά όχι μόνιμη λύση στο πρόβλημα. Από κει και πέρα η έμφαση δίνεται στην κοινωνική διαδικασία και όχι στο πρόβλημα που καλείται να απαντήσει δηλαδή στο «μαγειρεύουμε και τρώμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ». Λόγω δομής και λειτουργίας αδυνατούν γενικά να εμπλέξουν πολύ κόσμο και κυρίως πιο πλατύ από το κοινωνικό και πολιτικό δυναμικό της αριστεράς και της αναρχίας.
• Τα κοινωνικά παντοπωλεία λειτουργούν σε κάποιες περιοχές από πρωτοβουλίες πολιτών αλλά έχουν το θέμα της σταθερής τροφοδοσίας (ανάλογα με το που στηρίζονται - από προσφορές ατόμων μέχρι αλυσίδες σούπερ μάρκετ) αλλά και στον ορισμό των δικαιούχων. Στον τομέα αυτό εμπλέκονται φυσικά και δήμοι, η Εκκλησία και η Χρυσή Αυγή που έχουν δημιουργήσει δικά τους κοινωνικά παντοπωλεία,με χαρακτήρα φιλανθρωπίας, αλλά και αλυσίδες super market που επιχειρούν να φτιάξουν τέτοια παραρτήματα, με χαρακτήρα ελεγχόμενης κερδοσκοπίας.
• Οι συνεταιρισμοί, αποτελούν ένα νέο πεδίο δραστηριοποίησης. Υπάρχουν μια σειρά γνωστών και άγνωστων παραδειγμάτων (Σπόρος, Συναλλοις, Βλαστός, Θαλλείν κλπ). Κεντρική ιδέα μιας τέτοιας προσπάθειας είναι η πιο μόνιμη επικοινωνία καταναλωτών και παραγωγών και πέρα από τη διάθεση των προϊόντων σε καλύτερη τιμή να ανοίξει και η συζήτηση για τον τρόπο παραγωγής, την πρωτογενή παραγωγή κλπ. Είναι ένα άγνωστο πεδίο μέχρι τώρα για εμάς με σημαντικές προοπτικές και κινδύνους. Σε αυτό όπως και σε άλλες πιο «συνεταιριστικές» μορφές πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε αφενός διάθεση αισχροκέρδειας ή τον προβληματισμό για στροφή σε χρηματοδοτήσεις τύπου ΕΣΠΑ, αφετέρου την αυταπάτη της δυνατότητας καταναλωτικής «νησίδας»-κοινότητας πέρα και έξω από το πλαίσιο των υπαρχουσών κοινωνικών σχέσεων.

-Δομές Υγείας

·Τα κοινωνικά ιατρεία έχουν συμβουλευτικό - προληπτικό ρόλο. Στις προβληματικές που έχουν ανακύψει, είναι ζητήματα υλικοτεχνικής υποδομής και το ότι είναι πιο έκθετα σε ελέγχους και προδιαγραφές. Δεν είναι καθόλου εύκολο να μπορέσεις να διασφαλίσεις και ενός επιπέδου ποιότητα στις υπηρεσίες υγείας που προσφέρονται. Είναι ζήτημα αν θα μπορέσουν στην διαμόρφωση κοινωνικών ιατρείων να συνδυαστούν χώροι και υποδομές από υπάρχοντα νοσοκομεία που κλείνουν καθώς και πώς συνδυάζεται με την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας σαν αγαθό.

·Τα κοινωνικά φαρμακεία βασίζονται σε ατομικές προσφορές ή σε συνεννόηση με τους κατά τόπους φαρμακοποιούς. Έχουν το ζήτημα της διάθεσης και της κάλυψης μεγάλου εύρους αναγκών.

-Κοινωνικά Στέκια

Σκόπιμα έχουμε αφήσει τα κοινωνικά στέκια τελευταία μιας και υπάρχει μια σειρά παραδειγμάτων με διαφορετικό στίγμα και λογική, από το κατειλημμένο ΒΟΞ έως τη Λαμπηδόνα και την Εργατική Λέσχη της Ν. Σμύρνης. Το ερώτημα για αυτά είναι αν και πως αποτελούν συγκέντρωση όλων των παραπάνω πρακτικών σαν διακριτές λειτουργίες καλύπτοντας παράλληλα και τον εναλλακτικό τρόπο πολιτισμού ή αποτελούν καθαρή έκφραση ενός πολιτικο-ιδεολογικού στίγματος στην κάθε γειτονιά και με ποιόν τρόπο.

Γ. Πώς δένεται ο στρατηγικός στόχος της οργάνωσης του λαού με την εμπλοκή στα εγχειρήματα αλληλεγγύης

9. Στρατηγικός στόχος είναι η οργάνωση της εργατικής τάξης και του λαού μέσα από μορφές που θα έρχονται σε αντιπαράθεση με οργανωμένες μορφές της κυρίαρχης πολιτικής. Αποτελεί κομμάτι της ουσιαστικής προετοιμασίας ανατροπής του καπιταλισμού. Με αυτή τη στόχευση επιδιώκουμε να προχωρήσουμε στο σήμερα ένα βήμα παραπέρα από την πάλη μέσα στις υπάρχουσες δομές (κοινοβούλιο, τοπική αυτοδιοίκηση κλπ), η οποία σε κάθε περίπτωση είναι απαραίτητη και οικοδομεί την αντίσταση στο γήπεδο του αντιπάλου και δυνητικά μπορεί να συμβάλλει στην αλλαγή των συσχετισμών όπως διαμορφώνονται σήμερα. Την ίδια στιγμή, βέβαια, τα μορφώματα που προαναφέραμε είναι αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και μέλλει να κριθούν.

10. Τι περιλαμβάνει η οργάνωση του λαού: περιλαμβάνει την ενίσχυση με υλικά και άυλα εφόδια, την προετοιμασία της μάχης για την ανατροπή με την πολιτική καθοδήγηση από την πρωτοπορία του.Αυτό ξεκινάει από την πολιτική τροφοδότηση σε σχέση με την αποκάλυψη αιτίας-αιτιατού όσον αφορά την κατάσταση στην οποία σε κάθε στιγμή βιώνουμε, την εξασφάλιση συμμετοχικής & αμεσοδημοκρατικής διαδικασίας σχεδιασμού και υλοποίησής του όσον αφορά τη μάχη που δίνεται σε κάθε στιγμή, την πραγματική δυνατότητα συνεύρεσης όλων των πληττόμενων στρωμάτων και ενοποίησης τους κάτω από τον στρατηγικό στόχο, την εξασφάλιση της υλικής δυνατότητας να διεξαχθεί η μάχη. Αυτό το τελευταίο, έχει να κάνει με την απάντηση στο ερώτημα της επιβίωσης από τη μία και από την άλλη της αντιμετώπισης του εχθρού και στο επίπεδο του δρόμου (ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα βλέπουμε μια ξεκάθαρη κατεύθυνση αυταρχικοποίησης από τη μεριά του κράτους και ποινικοποίησης των αγώνων σε κάθε επίπεδο-π.χ. δικάζεται το κίνημα δεν πληρώνω-διόδια).

11. Είναι κομβικό σε κάθε περίοδο και σε κάθε έκφανση της αριστεράς και της δράσης της, παράλληλα με την προβολή της αναγκαιότητας να αλλάξει αυτός ο κόσμος, να φαίνεται από την δράση της και το πώς θα έπρεπε να είναι, τουλάχιστον εν σπέρματι (ολοκληρωμένη απάντηση δεν θα μπορούμε να έχουμε φυσικά στο σήμερα). Δεν αρκεί, λοιπόν, μόνο η αντιπαράθεση αλλά και η ανάδειξη ενός άλλου προτύπου.

12. Τι στοιχεία βλέπουμε να μπαίνουν σήμερα με πιο στρατηγικά χαρακτηριστικά:

- Για το κίνημα χωρίς μεσάζοντες: η λιτότητα έχει αναδείξει ότι οι μεσάζοντες είναι άχρηστο και ασύμφορο κομμάτι της κοινωνίας, γι αυτό θα πρέπει να αποτιναχθεί. Η άμεση επαφή παραγωγού-καταναλωτή μπορεί πέραν του να απαντήσει στην ακρίβεια, να δημιουργήσει δεσμούς εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης, τους οποίους η παρουσία του μεσάζοντα παρέκαμπτε (π.χ. είναι διαφορετική η συνειδητοποίηση της ευθύνης από έναν παραγωγό όσον αφορά την ποιότητα των προϊόντων του όταν ξέρει αυτόν που θα τα καταναλώσει). Μέσα από τη δημιουργία συνεταιρισμών, λαϊκής αγοράς των παραγωγών (είτε με συνέπεια είτε ανά χρονικά διαστήματα). Από την άλλη, και από την πλευρά του παραγωγού, δίνεται η δυνατότητα να πουλάει όλο το προϊόν και να μπορεί να ζει από αυτό- στρατηγικά είναι σημαντική η απεξάρτηση από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Είναι σημαντικό να μην καταλήγει η κουβέντα πάντα και μόνο στην τιμή αλλά και στις σχέσεις που κρύβονται πίσω από αυτήν.

- Για τα αντιμαθήματα: η δυνατότητα μαθημάτων που μπορεί να ξεφεύγουν από την εξεταστικοκεντρική λογική της γ λυκείου αλλά και της γνώσης όσο το δυνατόν περισσότερων ξένων γλωσσών, όχι από κατ’ επάγγελμα εκπαιδευτικούς αλλά και από φοιτητές και άλλους κλάδους, πολιτιστικές δράσεις όπως θεατρικά δρώμενα από μη-επαγγελματίες, είναι στοιχεία κριτικής στο υπάρχον σύστημα εκπαίδευσης αλλά και διασκέδασης. Είναι στοίχημα αν μπορείς πέραν της διαδικασίας να αλλάξεις και το περιεχόμενο των αντιμαθημάτων ή να προωθήσεις την κριτική πάνω στη γνώση που δίνεται στο υπάρχον πλαίσιο.

- Για τη δημιουργία εναλλακτικού νομίσματος και «οι τραπεζών χρόνου»: μια προσπάθεια δημιουργίας μιας εναλλακτικής οικιακής οικονομίας, με παράλληλα στοιχεία απεξάρτησης από το χρήμα και παράλληλα η δυνατότητα καθημερινών συναλλαγών. Η ανταλλακτική οικονομία και η σχετική αλλαγή των κανόνων της αγοράς μπορεί να λειτουργήσει αποκαλυπτικά για τη διαδικασία της συσσώρευσης και τη φύση του κέρδους και να πυροδοτήσει αντίστοιχο προβληματισμό, αλλά και δίνει απάντηση στα άμεσα ζητήματα δίνοντας παράλληλα αξία σε πράγματα τα οποία με την παρούσα οικονομία μπορεί να είχαν χαμηλή ανταλλακτική αξία.

Δ. Σχέσεις δράσεων αλληλεγγύης και παραδοσιακής οργάνωσης του κινήματος

13. Ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι αν μπορούν οι δομές αλληλεγγύης να βοηθήσουν το εργατικό κίνημα. Οι δομές αλληλεγγύης ιστορικά έβρισκαν έδαφος-μέχρι την έλευση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αφενός σε περιόδους πολεμικών συρράξεων (κατά τη διάρκεια της ή αμέσως μετά) αφετέρου σε περιόδους όπου το κίνημα ήταν σε ανάταση (Μάης 68).Άρα, κρατάμε ότι η μέχρι τώρα ιστορική εμπειρία δείχνει ότι το κίνημα ανέδειξε της δομές αλληλεγγύης παρά το ανάποδο. Η Αργεντινή είναι από τα πρωτοπόρα παραδείγματα οργάνωσης δομών αλληλεγγύης αφού επήλθε η ήττα. Να θυμηθούμε από το πρόσφατο παρελθόν ότι οι λαϊκές συνελεύσεις αναδείχτηκαν αφού είχε γίνει το κίνημα των πλατειών και όχι ανάποδα. Και αντίστοιχα, όταν το κίνημα των πλατειών μαζεύτηκε, η γενική εικόνα ήταν και η σχετική υποχώρηση των δομών αλληλεγγύης.

14. Το επόμενο ερώτημα που ανακύπτει είναι εάν μόνο σε συνθήκες ύπαρξης κινήματος μπορούν να υπάρξουν δομές αλληλεγγύης. Και πάλι όχι. Ο συλλογικός αγώνας αφήνει παρακαταθήκες που της φορές δεν μετουσιώνονται σε κάτι άλλο από τη μια μέρα στην άλλη. Ο αντίκτυπος του Δεκέμβρη του 2008 ή των Πλατειών του 2011 και πολιτικά και κοινωνικά έχει απόηχο μέχρι και σήμερα – και όσον αφορά πολιτικά το ρήγμα που έχει ανοιχτεί και όσον αφορά κοινωνικά σε σχέση με το τι έχουν δυνατότητα να κάνουν οι λαϊκές μάζες. Τι μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία της-ποιες είναι οι προϋποθέσεις: α) η ύπαρξη του προβλήματος , β) η παράδοση σε δημοκρατικές/συλλογικές διαδικασίες/δράσεις, γ)η ύπαρξη οργανωμένου φορέα να στηρίξει νέες προσπάθειες, δ) το κενό που δημιουργείται από την ανυπαρξία οργανωμένου φορέα που ωθεί στην αυθόρμητη δημιουργία δομών και πρωτοβουλιών.

15. Οι δομές αλληλεγγύης δεν βοηθούν απαραίτητα το εργατικό κίνημα ως τέτοιο- με έναν ευθύ τρόπο. Βοηθούν μέσα από την δύναμη του παραδείγματος της συλλογικότητας, της δημοκρατίας και της επιβίωσης σε τελική ανάλυση χωρίς να αλληλοσπαραχθούμε. Το παράδειγμα της υποστήριξης της τοπικού εργατικού αγώνα μπορεί να σπάσει το επόμενο διάστημα αφενός τον φόβο όσων δεν αγωνίζονται γιατί δεν υπάρχει στήριξη και αφετέρου το φράγμα της λασπολογίας και της προπαγάνδας από τα ΜΜΕ για της αγώνες που γίνονται. Είναι στοίχημα πάντα , βέβαια, η οικοδόμηση εσωτερικών αλλά και διασωματειακών πρακτικών αλληλεγγύης και από τα ίδια τα σωματεία-συνδικάτα (δράσεις για ανέργους του κλάδου, απεργιακά ταμεία, στήριξη άλλων απεργιακών ταμείων, έμπρακτη υλική στήριξη κινητοποιήσεων διαρκείας της στο παράδειγμα της Χαλυβουργίας κλπ.).

Ε. Ποια είναι η στάση των πολιτικών δυνάμεων

16. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να προχωρήσει ένα σχέδιο αλληλεγγύης για όλους σε επίπεδο δήμου ή νομού. Υπάρχει και το αντίστοιχο site «Αλληλεγγύη για όλους» όπου αναφέρει εγχειρήματα που υπάρχουν στην χώρα ανεξαρτήτως χαρακτηριστικών και έχει γραφεία στην Αθήνα με γραμμή Νομικής Στήριξης. Παράλληλα, έχει στήσει εδώ και χρόνια το «ΕΚΠΟΙΖΩ» που αποτελεί Ένωση Καταναλωτών και ασχολείται με ζητήματα που έχουν να κάνουν από την ποιότητα των προϊόντων μέχρι δικαστικές προσφυγές των υπερχρεωμένων νοικοκυριών – έχει μια βάση νομικής υποστήριξης κυρίαρχα. Η παρέμβαση του όσον αφορά κοινωνικά στέκια όπως και αντιφασιστικές πρωτοβουλίες αφενός δείχνει σχετική υποτίμηση και σε πολλές περιπτώσεις αναδεικνύει «λυκοσυμμαχίες» με κομμάτια της αναρχίας/αυτονομίας παρά με δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Τα χαρακτηριστικά της προσπάθειας της παρέμβασης του είναι η πρόσβαση αγαθών σε οικογένειες ή μεμονωμένα άτομα που έχουν κυρίως διατροφικά προβλήματα, χωρίς να τους εμπλέκει σε αυτή την προσπάθεια ουσιαστικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα φιλανθρωπίας και «αυτόκλητου σωτήρα» είναι η κίνηση «Χωρίς μεσάζοντες» στο Γαλάτσι (όπου ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ είναι κυρίως ΚΟΕ). Σε ένα μεγάλο βαθμό έχει χαρακτηριστικά φιλανθρωπίας παρά ενός άλλου προτύπου όπως το περιγράψαμε παραπάνω.

Σημειώνουμε ότι οι παραπάνω δράσεις γίνονται από τις δυνάμεις της πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ κάποιες δυνάμεις του Αριστερού Ρεύματος συμμετέχουν στο 3 ΔΕΝ και κινούνται σε παρόμοια λογική συντονισμού (αλλά και σύνδεσης και με εργατικές κινητοποιήσεις) με το Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων.

17. Το ΚΚΕ έχει στήσει σχεδόν παντού Λαϊκές Επιτροπές, οι οποίες είναι στα πρότυπα των επιτροπών αγώνα σε τοπικό επίπεδο. Η απεύθυνση τους είναι σε ένα στενό πολιτικό ακροατήριο παρά σε αυτό που λένε ονομαστικά ότι είναι. Αποτελούν κομμάτι της λαϊκής συμμαχίας που εμπεριέχει το ΠΑΜΕ, το ΜΑΣ κλπ. Συντονίζονται μόνο σε επίπεδο Λαϊκών Επιτροπών για να κάνουν κάποιες τοπικές δράσεις όπως τοπική πορεία, διαμαρτυρία στην τοπική ΔΕΗ. Όπου έχουν αναπτυχθεί τοπικές εργατικές κινητοποιήσεις, συνδράμει αλλά σε κάθε περίπτωση στα γνωστά πλαίσια περιχαράκωσης. Κομβική στιγμή φυσικά για τις δυνάμεις του ΚΚΕ υπήρξε η έμπρακτη εξασφάλιση αλληλεγγύης στη μεγάλη απεργία της Χαλυβουργίας, που αφενός έδειξε τις αυξημένες σε σχέση με την υπόλοιπη αριστερά οργανωτικές δυνατότητες του κόμματος, αλλά και την περιχαράκωσή του.

18. Το ΝΑΡ, με κέντρο την πετυχημένη προσπάθεια της Εργατικής Λέσχης στη Ν. Σμύρνη, προσπαθεί να εξάγει το μοντέλο της Εργατικής Λέσχης και σε άλλες γειτονιές (Μαρούσι, Καλλιθέα, Κερατσίνι-Δραπετσώνα κλπ). Η «Εργατική Λέσχη» προσπαθεί ουσιαστικά να αποτελέσει σωματείο εργαζομένων και ανέργων, με έντονο το στοιχείο της ταξικής αλληλεγγύης και την ανάδειξη του χώρου σε χώρου πολιτιστικών δρώμενων. Παράλληλα, όπου δεν έχει την οργανωτική/πολιτική ηγεμονία για να κάνει μια εργατική λέσχη, δεν εμπλέκεται και συνήθωςπεριχαρακώνεται αμυντικά από τα υπάρχοντα μορφώματα.

Το παράδειγμα της Ν. Σμύρνης έχει να δώσει συμπεράσματα ως προς τις δυνατότητες (χαρακτηριστικό η προσφορά των μαθημάτων αλληλεγγύης) αλλά και των πιθανών αγκυλώσεων που μπορεί να έχει μια τέτοια προσπάθεια (αν αποτελεί πραγματικό κοινωνικό κέντρο στη γειτονιά, ποια η σχέση με τη Λαϊκή συνέλευση και τα λοιπά εγχειρήματα, ποια η σχέση/συνεισφορά της ύπαρξης/παρέμβασης στον Γαλαξία, τι ρόλο και τι φυσιογνωμία έχει το δημοτικό σχήμα κλπ). Θεωρούμε ότι σαν μοντέλο έχει πολλά θετικά και στην πραγματικότητα το τοπικό εγχείρημα απέχει από αυτό που περιγράφει το ΝΑΡ κεντρικά. Είναι ενδεικτικό ότι η στοχευμένη παρέμβαση και η ύπαρξη ικανού δυναμικού στην περιοχή ήταν αναγκαία προϋπόθεση για να δημιουργηθεί και να λειτουργήσει επιτυχημένα το εγχείρημα. Αυτό (πλην Καλλιθέας όπου υπάρχει ευρύτερο δυναμικό, όχι κυρίαρχα δυνάμεις τους ΝΑΡ) δεν υπάρχει στις άλλες περιπτώσεις που προτάθηκε η δημιουργία Εργατικής Λέσχης με μηχανιστική μεταφορά της εμπειρίας της Νέας Σμύρνης. Στη Νέα Ιωνία οργανώνονται αντιμαθήματα (με πρωτοβουλία και υλοποίηση κυρίως από συντρόφους της ΑΡΑΝ) υπό τη σκέπη της ονομασίας «εργατική λέσχη», που όμως ελλείψει χώρου θα διοργανωθούν στο στέκι του σχήματος! Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι, επίσης, η αποτυχία μέχρι ώρας δημιουργίας εργατικής λέσχης στο Μαρούσι-Πεύκη, όπου οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Η μηχανιστική εξαγωγή ενός μοντέλου και εφαρμογής του ως τέτοιου παντού, είναι λάθος τακτική στη σημερινή φάση ανάπτυξης των δομών. Πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχουν κρίσιμες δυνάμεις τοπικά που μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενός τέτοιου εγχειρήματος.

19. Το ΣΕΚ, διακατέχεται από μία εργατίστικη αντίληψη, όπου η αλληλεγγύη, αν θεωρηθεί ποτέ ως αυτοτελές ζήτημα, είναι μόνο εργατική και εντός των υπαρχουσών δομών (συνδικάτα, σωματεία). Οτιδήποτε άλλο αντιμετωπίζεται με μία φοβικότητα και λόγω του ότι η πρωτοβουλία γύρω από την αλληλεγγύη σε επίπεδο γειτονιών χρεώνεται μέχρι ώρας μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ και γιατί θεωρεί ότι μπορεί να υποκαταστήσει την πραγματική μάχη υπεράσπισης των κοινωνικών δομών που καταρρέουν.

20. Η αναρχία έχει σε πολλές περιπτώσεις προσπαθήσει να απαντήσει στο ερώτημα. Κυρίως μέσα από την δημιουργία στεκιών, αλλά και με άλλες μορφές (π.χ. αντιμαθήματα, κοινωνικό παντοπωλείο στα Εξάρχεια), εντός ενός συγκεκριμένου και πάλι πλαισίου που έχει να κάνει περισσότερο με δομή αμφισβήτησης των κυρίαρχων καταναλωτικών προτύπων μέσα από αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα όπως έκανε πάντα, παρά μέσα από πραγματικές δομές αλληλεγγύης.

Ζ. Σχεδιασμός μας για το αμέσως επόμενο διάστημα

21. Όπως προαναφέρθηκε, οι δομές αλληλεγγύης χαρακτηρίζονται από την μερικότητα τους ως προς το αντικείμενο/θέμα που καταπιάνονται. Στρατηγικά, θέλουμε τη δημιουργία μιας κεντρικής πανελλαδικής οργάνωσης-ομπρέλας που να εγκολπώσει όλο το εύρος των πρακτικών που μπορούν οι κινηματικές δυνάμεις να έχουν στο επίπεδο της κοινωνικής αλληλεγγύης. Η φυσιογνωμία μίας τέτοιας οργάνωσης θα έπρεπε να έχει πλατύ, λαϊκό, δημοκρατικό στίγμα και να χωράει όλους τους πληττόμενους εργαζόμενους και ανέργους αποκλείοντας τις φασιστικές αντιδημοκρατικές αντιλήψεις. Αντίστοιχη θα έπρεπε να είναι και η εσωτερική συγκρότησή της με δημοκρατικές αντιπροσωπευτικές δομές και διαδικασίες βάσης που να εμπλέκουν τοπικά τις λαϊκές δυνάμεις. Η πανελλαδικότητα και ο συντονισμός θα εξασφάλιζαν τόσο τη συνολική προβολή μίας άλλης αντίληψης από αυτές των επίσημων κρατικών φορέων (Εκκλησία κλπ.) όσο και τις δράσεις των φασιστών και δεν θα παρέμεναν πρωτοβουλίες μόνο στο επίπεδο του τοπικού και συχνά μόνο του συμβολικού. Ταυτόχρονα, θα έδιναν άλλες δυνατότητες που απαιτούν συντονισμένη υπερτοπική λειτουργία (δικτύωση παραγωγών-καταναλωτών χωρίς μεσάζοντες, καλύτερη οργάνωση εθελοντικών υπηρεσιών σε υγεία-εκπαίδευση, άλλες δυνατότητες ανταλλαγής υπηρεσιών στο πλαίσιο τράπεζας χρόνου, καλύτερη οργανωτική κάλυψη και αλληλεγγύη-στήριξη σε ζητήματα λαϊκής αυτοάμυνας κλπ.).

22. Σ’ αυτό το έλλειμμα πρέπει να απαντήσουμε μεσοπρόθεσμα με τη δημιουργία ενός κοινωνικού κέντρου ανά γειτονιά. Πρέπει να βάλουμε σαν μεσοπρόθεσμο στόχο την προώθηση του σε κάθε γειτονιά που παρεμβαίνουμε και υπάρχει στοιχειώδης συλλογική διαδικασία κατοίκων (λαϊκή συνέλευση, επιτροπή για τα χαράτσια ή κάτι άλλο). Το στέκι στη Ν. Ιωνία πρέπει να είναι ο στόχος που θα προσπαθήσουμε να υλοποιηθεί άμεσα. Κατά δεύτερον η ενδυνάμωση και με το δικό μας στίγμα σε υπάρχουσες δομές (Λαμπηδόνα, Εργ. Λέσχη Ν. Σμύρνης, στέκι Λαϊκής Συνέλευσης Ν. Φιλαδέλφειας, στέκι Περιστερίου) και η διερεύνηση για καινούριες (Ζωγράφου, Αιγάλεω, Δυτική Αττική). Αρχικός στόχος και μέσο είναι το κοινωνικό στέκι να επεξεργάζεται ένα κεντρικό ζήτημα (π.χ. Ν. Ιωνία και μαθήματα αλληλεγγύης) και θα προσπαθεί με βήματα να επεκταθεί.

23. Παράλληλα, θα πρέπει μαζί να επεκτείνονται οι δράσεις αλληλεγγύης. Είχαμε θέσει σαν κομβικό το διατροφικό, τα μαθήματα και τα ιατρεία στην ολομέλεια Αθήνας του Σεπτέμβρη (με τα τελευταία να έχουμε συνομολογήσει ότι προς ώρας δεν μπορούμε οργανωτικά να τα στηρίξουμε).

1. Στου διατροφικό ζήτημα, το εγχείρημα του ΘΑΛΕΙΝ, ανέδειξε τις αντιφάσεις και τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσουμε όπως είναι και αυτός της κερδοσκοπίας από κάποιους. Το συνεταιριστικό εγχείρημα στου Ζωγράφου (ΣΥΝ.ΖΩ.-συνεταιρισμός Ζωγράφου) θα πρέπει να είναι ο στόχος που θα φροντίσουμε να υλοποιηθεί άμεσα και ήδη προχωρά αποφασιστικά με συγκέντρωση πάνω από 100 συμμετοχών, προγραμματισμό για άμεση κατάθεση καταστατικού και στόχο τα 200 μέλη για να εξασφαλιστεί το αρχικό κεφάλαιο που κρίθηκε αναγκαίο για την έναρξη της λειτουργίας του συνεταιρισμού. Θα επιδιωχθεί να γραφτεί νέο κείμενο από συντρόφους του πυρήνα Ζωγράφου για τη διάχυση της εμπειρίας από το εγχείρημα. Στην επόμενη ολομέλεια της Ομάδας Αλληλεγγύης θα δούμε αν και πού αλλού μπορεί να προχωρήσει άμεσα.
2. Τα μαθήματα αλληλεγγύης στου Ζωγράφου (σε συνέργεια με τους Φοιτ. Συλλόγους), στη Ν. Ιωνία και η διεύρυνση σε Ν. Φιλαδέλφεια, όπως και η εμπλοκή των γονέων που απλά στέλνουν τα παιδιά τους για μαθήματα στη Λαμπηδόνα πρέπει να είναι το στοίχημα μέχρι το καλοκαίρι.
3. Το ζήτημα του ηλεκτρικού ρεύματος-θέρμανσης-εφοριών, θα πρέπει να αναδειχθεί και να βρούμε τρόπους απάντησης. Κομβικό ρόλο θα παίξει, η επανασύνδεση του ρεύματος σε όποιον δεν έχει να πληρώσει αυτή τη στιγμή ούτε το ρεύμα και του το κόβουν. Είναι ζωτικής σημασίας, με τις αυξήσεις στη ΔΕΗ εν εξελίξει και το όλο πρόβλημα με τον φόρο στα καύσιμα (άρα την αιθαλομίχλη κλπ από την καύση στερεών καυσίμων), το κίνημα ενάντια στο χαράτσι & τις αυξήσεις της ΔΕΗ, να ξαναφουντώσει, με κεντρικό σύνθημα το ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗ-ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ. Σ αυτό θα παίξει ρόλο, η δράση ανά ΔΕΗ με την αρμόδια επιτροπή που υπάρχει ήδη αλλά και η δράση μέσω του 3ΔΕΝ, που ήδη προγραμματίζει δράσεις ανά τόπους και κεντρική καμπάνια για μήνα λαϊκής άρνησης πληρωμής το Μάρτη. Οι σύντροφοι από Γλυφάδα παρακολουθούν το ζήτημα και κάνουν δράσεις τοπικά.
4. Στην Καλλιθέα αυτήν την περίοδο δημιουργείται Εργατική Λέσχη, η οποία είναι γειωμένη με την γειτονιά και τα μορφώματα που υπάρχουν (Λαϊκή συνέλευση της Πλατείας, Αντιφασιστική πρωτοβουλία, σωματεία εργαζομένων στο δήμο κλπ) και συμμετέχουμε ενεργά, έχοντας όμως μόνο μία συντρόφισσα στην περιοχή. Παρόμοια δυνατότητα πρέπει να διερευνηθεί στο Αιγάλεω, όπου υπάρχει συζήτηση για στέκι
5. Στο Δήμο Διονύσου, η Λαϊκή Επιτροπή στην οποία συμμετέχουμε θα πρέπει να ενισχύσει ακόμα περισσότερο την παρουσία της. Είναι σημαντικό ότι στηρίζει τοπικούς εργατικούς αγώνες και τους ανοίγει στη γειτονιά. Είναι κρίσιμο όμως να ιεραρχήσει ανάγκες και δυνατότητες και να σχεδιάσει σε ποια πεδία μπορεί να παρέμβει ώστε να μη χαθεί η δυναμική συμμετοχής που υπάρχει έως τώρα και εκφυλιστεί η επιτροπή.
6. Στα Εξάρχεια στήνεται αυτό το διάστημα Κοινωνικό Ιατρείο υπό την αιγίδα του σχήματος του ΣΥΝ (Ανοιχτή Πόλη) Ένα Κοινωνικό Ιατρείο στο κέντρο της Αθήνας θα μπορούσε να σηματοδοτήσει πολλά για τις σχέσεις ντόπιων-μεταναστών, αλλά ο ΣΥΝ επέλεξε να καπελώσει έτσι την πρωτοβουλία. Γενικά, οι πρωτοβουλίες και οι δυνατότητες είναι περιορισμένες λόγω της ηγεμονίας αφενός ΣΥΝ αφετέρου αναρχίας στην περιοχή. Κάποιοι σύντροφοι, όμως, παρακολουθούν το Δίκτυο Αλληλεγγύης Εξαρχείων και αναζητούμε τρόπο παρέμβασης.
7. Τέλος, στο Αιγάλεω, να διερευνήσουμε το αν υπάρχει δυνατότητα να ανοίξει στέκι με πρωτοβουλία του νεοσύστατου τοπικού σχήματος (με συμμετοχή δυνάμεων ΑΝΤΑΡΣΥΑ & ΜΑΑ). Οι δυνάμεις είναι σχετικά περιορισμένες σε ηλικίες νεολαίας και νέων εργαζομένων ή ανέργων που μπορούν να σηκώσουν το βάρος ενός τέτοιου εγχειρήματος, καθώς το σχήμα εμπλέκει αρκετό κόσμο της αριστεράς μεγάλης σχετικά ηλικίας. Παρόμοιος προβληματισμός και διερεύνηση δυνατοτήτων πρέπει να γίνει και στον Κολωνό, όπου έχουμε μεμονωμένους συντρόφους που ασχολούνται.

24. Όλες οι δράσεις θα πρέπει να έρχονται και να συνδέονται με την κεντρική πολιτική. Κάθε δράση αλληλεγγύης θα πρέπει να συνδέεται με υπεράσπιση κατακτήσεων που θίγονται αλλά και με κατάκτηση καινούριων όπου μπορούμε. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι κοινωνικές κουζίνες και συσσίτια προϋπήρχαν των κοινωνικών παντοπωλείων των Δήμων στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Την ίδια ώρα που παλεύουμε να μην κλείσει ένα νοσοκομείο αλλά τελικά κλείνει, προσπαθούμε να φτιάξουμε κοινωνικό ιατρείο και να πιέσουμε ο Δήμος να φτιάξει Δημοτικό Ιατρείο και φαρμακείο. Αυτό δεν σημαίνει ότι ταυτιζόμαστε με τον ρόλο των Δήμων –ούτε ότι αν είχαμε εμείς την πλειοψηφία σε ένα Δημοτικό Συμβούλιο θα κάναμε μόνο/ή απλά κοινωνικά ιατρεία και κοινωνικά παντοπωλεία.

Η. Όχημα παρέμβασης & οργάνωση της ΑΡΑΝ σε τοπικό επίπεδο

25. Παλεύουμε για την δημιουργία της πιο πλατιάς αντιμνημονιακού-αντικυβερνητικού χαρακτήρα πρωτοβουλίας σε σχέση με τα συγκεκριμένα προβλήματα. Θεωρούμε ότι πρέπει να μπαίνει ο τόνος των πλατειών για χρέος-ευρώ και να παλεύουμε σε κάθε φάση για την γείωση του πλαισίου και την εμβάθυνση του. Όπου υπάρχουν δημοτικά σχήματα/παρατάξεις ή τοπική ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θέλουμε να είναι μπροστάρηδες σε αυτήν την προσπάθεια. Όταν δεν τα καταφέρνουμε, μπορούμε να το κάνουμε και ως οργάνωση. Πέραν των πολιτικών φορέων και οι κοινωνικοί φορείς πρέπει να παίξουν ρόλο (εργαζόμενοι στους δήμους, τοπικοί διδασκαλικοί σύλλογοι και ΕΛΜΕ, αλλά και μέλη του ΣΕΦΚ, τα σωματεία που έχουν εργαζόμενους ή κατοίκους σ αυτές τις περιοχές). Είναι σημαντικό σ αυτή την περίοδο οπού το ζήτημα της ταξικής αλληλεγγύης δεν είναι δεδομένο αλλά διακύβευμα, να δώσουμε μέσα από τα σωματεία/φοιτητικούς συλλόγους που ήδη παρεμβαίνουμε ένα άλλο παράδειγμα αλληλεγγύης και εργατικού πολιτισμού. Μ αυτόν τον τρόπο θα μπορέσεις να γίνει δουλειά στην τοπική κοινωνία σε σχέση με τις τοπικές κλαδικές κινητοποιήσεις και να δημιουργηθούν δεσμοί υποστήριξης σε ενδεχόμενη επίθεση από τον εργοδότη/κράτος.

26. Μέχρι τώρα πολλοί σύντροφοι μας είτε μεμονωμένα είτε μέσα από αποφάσεις των τοπικών πυρήνων δρουν στις γειτονιές και έχουν μέχρι και πρωταγωνιστικό ρόλο σε εγχειρήματα όπως αυτά που αναφέρθηκαν στην εισήγηση, παρόλα αυτά η ίδια η Οργάνωση δεν το γνώριζε επαρκώς και δεν μπορούσε αυτή η εμπειρία να αξιοποιηθεί. Στο παραπάνω πλαίσιο, θα πρέπει ως Οργάνωση Αθήνας, μέσα από την συστηματοποίηση της λειτουργίας της Ομάδας Γειτονιών-Αλληλεγγύης και μέσα από την ίδρυση και λειτουργία των τοπικών πυρήνων, να προάγουμε το σχέδιο της οργάνωσης του λαού όπως περιγράφεται παραπάνω. Με τυπική συγκρότηση των πυρήνων σε Ζωγράφου, Βύρωνα, Νέα Ιωνία-Νέα Φιλαδέλφεια, Ηράκλειο, Βόρεια Αττική (Διόνυσο-Άνοιξη-Αγ.Στέφανο, είναι 3 μέλη που ασχολούνται τοπικά) και διερεύνηση δυνατότητας σε Αιγάλεω και Χαλάνδρι, με τακτικές συνεδριάσεις των τοπικών πυρήνων και λειτουργία της Ομάδας ανά 30-40 μέρες, θα μπορέσουμε από καλύτερες και πιο ενιαίες θέσεις να σχεδιάσουμε την δράση μας και την υλοποίηση της από την σκοπιά της Αριστερής Ανασύνθεσης. Η μεταφορά των εμπειριών από κάθε περιοχή και δράση, παράλληλα με την καθοδήγηση από την ίδια την Ομάδα και το Γραφείο Αθήνας, θα μας φέρουν να αποτιμάμε θετικά την δράση μας και να κομίσουμε εμπειρία στην ΑΡΑΝ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο επόμενο διάστημα. Παρόλα αυτά θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι η Ομάδα Γειτονιών-Αλληλεγγύης είναι Ομάδα του Γραφείου Αθήνας, η οποία δεν έχει κυρίαρχα το ρόλο της ανταλλαγής των εμπειριών αλλά υποβοήθησης της εκπόνησης πολιτικής γραμμής για την παρέμβαση μας στις γειτονιές.

27. Το αμέσως επόμενο διάστημα θα ολοκληρωθεί η χαρτογράφηση της παρέμβασης μας στην Αττική και θα διερευνηθεί η δυνατότητα για έκδοση ενημερωτικού σημειώματος ανά τακτά χρονικά διαστήματα, όπου θα αναφέρονται συγκεντρωμένες οι ενημερώσεις από τις δράσεις ανά τοπικές. Το επόμενο μάζεμα της Ομάδας, θα είναι θεματικό πάνω σε μία από τις θεματικές που μπαίνουν στον άμεσο σχεδιασμό μας (συνεταιρισμός Ζωγράφου, μαθήματα αλληλεγγύης κλπ).

28. Στο επόμενο διάστημα, θα διοργανωθεί το πρώτο μάζεμα της Ομάδας Γειτονιών-Αλληλεγγύης για τα τοπικά σχήματα, τη δράση τους και την επικαιροποίηση του τακτικού και στρατηγικού σχεδίου μας για τα τοπικά σχήματα.