Ανακοίνωση του Συντονισμού Διαλόγου και Δράσης Κομμουνιστικών Δυνάμεων

Μετάτα αποτελέσματα των εκλογών της 7ης Ιουλίου του 2019 μια κατάσταση μενέα ποιοτικά χαρακτηριστικά διαμορφώνεται στην πολιτική ζωή της χώρας.Τη σοσιαλφιλελεύθερη-διαχειριστική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ διαδέχτηκε ηακραιφνώς νεοφιλελεύθερη και συντηρητική πολιτική έκφραση της αστικήςτάξης που εκφράζεται μέσα από το κόμμα της Ν.Δ. Στο διάστημα των δυόμισηαυτών μηνών, η πολιτική του κυβερνώντος κόμματος παρουσιάζει ταακόλουθα χαρακτηριστικά:

⎼ Ένταση της επιθετικότητας του κεφαλαίου, ως προς τους όρουςεξυπηρέτησης των συμφερόντων του αλλά και ως προς την καταστρατήγηση καιτο ζωτικό χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ξεχωρίζει η επίθεσηστο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα που επιχειρεί να δώσει με το πρόσφατονομοσχέδιο η κυβέρνηση, το οποίο καταργεί στην πράξη τις συλλογικέςσυμβάσεις, ενώ επιχειρεί να ποδηγετήσει τον συνδικαλισμό με ταηλεκτρονικά μητρώα και ψηφοφορίες. Η σπουδή με την οποία η κυβέρνησηικανοποιεί αιτήματα του εγχώριου και ξένου κεφαλαίου που είχαναντιμετωπίσει την αντίθεση του λαϊκού κινήματος είναι χαρακτηριστικήστην περίπτωση των Σκουριών και του Ελληνικού. Το περιβάλλονυποβαθμίζεται και περιφρονείται, ενώ ο πολιτισμικός πλούτος της χώραςεκποιείται, αν δεν θεωρείται εμπόδιο για τις κάθε είδους «επενδύσεις».

⎼ Συνεχίζεται η πορεία όλο και βαθύτερης ενσωμάτωσης της αστικήςτάξης της χώρας μας και του πολιτικού της προσωπικού στουςιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, παίρνοντας της σκυτάλη από την κυβέρνησηΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το ζήτημα της μνημονιακής επιτροπείας και του πρόθυμουακολουθητισμού στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς αποκτά κι αυτό νέαποιοτικά χαρακτηριστικά.Η άρχουσα τάξη υποτάσσεται πλήρως στοναμερικανικό και ευρωενωσιακό ιμπεριαλισμό, ευελπιστώντας να βελτιώσει τηθέση της στο παγκόσμιο σύστημα, με τη συμμετοχή της στα παιχνίδια τωνμεγάλων δυνάμεων στον χώρο της Μεσογείου και της ευρύτερης ΜέσηςΑνατολής.

⎼ Ένταση και όξυνση του αυταρχισμού: η κατάργηση του πανεπιστημιακούασύλου, μιας κερδισμένης με αίμα κατάκτησης του φοιτητικού και λαϊκούκινήματος, είναι ενδεικτική της προσπάθειας της άρχουσας τάξης ναξεμπερδέψει το συντομότερο δυνατό με τα πιο προοδευτικά και φιλολαϊκάστοιχεία της πολιτικής κληρονομιάς της περιόδου της Μεταπολίτευσης. Στηνίδια κατεύθυνση κινούνται οι επιθέσεις σε κοινωνικούς χώρους καιαγωνιστές στα Εξάρχεια.

⎼ Ταχύτατα προωθούμενες ιδιωτικοποιήσεις: Η ΔΕΗ, απ’ ό,τι φαίνεται,θα είναι το επόμενο βήμα σε αυτή τη διαδικασία, με την απαξίωσή της καιτην πλήρη και οριστική εκποίησή της στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά και ταπρώτα δείγματα της κυβερνητικής πολιτικής σε τομείς όπως η υγεία, ηπαιδεία και το συνταξιοδοτικό σύστημα καταδεικνύουν αυτήν ακριβώς τηνπορεία προς την ιδιωτικοποίηση των βασικών δημόσιων αγαθών και τηβαθύτερη σύνδεσή τους με τις ανάγκες της αγοράς.

⎼ Συντηρητικοποίηση και οπισθοδρόμηση σε όλους τους τομείς τηςδημόσιας ζωής που δυστυχώς βρίσκει πρόσφορο έδαφος και σε σημαντικότμήμα των λαϊκών στρωμάτων με χαμηλή πολιτική εμπειρία και συνείδηση. Ταμέτρα και οι απαράδεκτες συνθήκες «φιλοξενίας» των αιτούντων άσυλο, γιατα οποία ευθύνεται τόσο η σημερινή όσο και η προηγούμενη κυβέρνηση,εντάσσονται και σε αυτό το πλαίσιο. Το ίδιο και η ένταση ενός πρωτόγονουεθνικισμού (που δεν διστάζει, ωστόσο, να χαρακτηρίσει την αρχαίαπολιτιστική κληρονομιά εμπόδιο για τις επενδύσεις). Στο ίδιο πάνταπλαίσιο εγγράφονται και οι προτροπές της υπουργού Θρησκευμάτων καιΠαιδείας (με συνειδητή την αντιστροφή των όρων του τίτλου τουυπουργείου) για εμπλοκή των ιεροδιδασκάλων (!) στην εκπαιδευτικήδιαδικασία, ή ακόμα την αποστροφή της ίδιας ότι η ιστορία δεν θα πρέπεινα έχει κοινωνιολογικό χαρακτήρα αλλά να προάγει την εθνική συνείδηση.

⎼Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση επιχειρεί να οικοδομήσει κοινωνικές καιπολιτικές συμμαχίες με ορισμένα μεσαία στρώματα πάνω στη μείωση τηςφορολογίας και με κάποιες ελαφρύνσεις που δεν ανατρέπουν αλλά ενισχύουντην κύρια πολιτική κατεύθυνση: τη μείωση της φορολογίας των πολυεθνικώνμονοπωλιακών ομίλων, την ενίσχυση της κερδοφορίας τους.

⎼ Επιχειρεί να αναπτύξει συμμαχίες και με τμήματα της εργατικής τάξηςκαι του λαού πάνω στη λεηλάτηση των εργατικών δικαιωμάτων και τουπεριβάλλοντος στο όνομα των επενδύσεων και της «ανάπτυξης για όλους».Επιχειρεί έτσι να μετατρέψει την παθητική αποδοχή της νεοφιλελεύθερηςπολιτικής ⎼στην οποία διέπρεψε ο ΣΥΡΙΖΑ⎼ σε μια ενεργητική στήριξή της.

⎼ Αυτή η πολιτική δεν μπορεί όμως να αντιστρέψει ριζικά το πρόβληματων επενδύσεων, γεγονός που αποδεικνύεται από τη διεθνή αδυναμία τουκεφαλαίου να ξεπεράσει τη στασιμότητά τους. Διότι αυτή οφείλεται στηναδυναμία να αναταχθεί σταθερά η πτωτική πορεία του μέσου ποσοστούκέρδους, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται μαζικά τα πιο αδύναμα κεφάλαια.Αποδεικνύεται ότι ούτε η μείωση του εργατικού κόστους, ούτε η λεηλασίατης φύσης μπορούν να βγάλουν τον σύγχρονο καπιταλισμό από τις δομικέςαντιθέσεις του. Αντίθετα, όλα τα μέχρι τώρα μέτρα οδηγούν προοπτικά σεακόμα μεγαλύτερη όξυνση αυτών των αντιθέσεων. Εκεί βρίσκεται η ρίζα τηςόξυνσης των θανατηφόρων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπως δείχνειτο Brexit, οι πολεμικές προετοιμασίες στον Περσικό, οι αντιπαραθέσειςγια τα κοιτάσματα στην Κύπρο και την Αν. Μεσόγειο.

Ποιος θα απαντήσει σε αυτή την καταστροφική δίνη στην οποία μπαίνει ηχώρα; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί και δεν θέλει: Ολοκληρώνει ταχέως την πορείασυμβιβασμού με τη στρατηγική του ιμπεριαλισμού και τη νεοφιλελεύθερηδιαχείριση, παρ’ όλες τις σοσιαλδημοκρατικού τύπου ⎼φραστικές κυρίως⎼διαφοροποιήσεις, και χωρίς να παραγνωρίζουμε τις λαϊκές και προοδευτικέςφωνές που έχουν ενδεχομένως εγκλωβιστεί στο εσωτερικό του ή στοεκλογικό σώμα που τον στήριξε.

Τα κόμματα που διατυπώνουν ένα πιο ριζοσπαστικό, προοδευτικό ή καικομμουνιστικό λόγο, παρά την προσφορά και τους αγώνες της βάσης τους,δεν φάνηκαν ικανά να ωφεληθούν από την πολιτική συγκυρία των εκλογών,αλλά ούτε και να εκτιμήσουν τη βαρύτητα του αποτελέσματος: Η εκλογικήεπίδοση του ΚΚΕ ήταν εντός του πλαισίου της πτωτικής τάσης τωντελευταίων χρόνων, η ΛΑΕ κυρίως αλλά και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπέστησανσοβαρότατες εκλογικές ήττες. Το κύριο είναι ότι κανένας από αυτούς τουφορείς δεν φαίνεται να έβγαλε τα αναγκαία συμπεράσματα από τις ήττες καιτις αποτυχίες του.

Εξαιρετικά σημαντικό πρόβλημα συνιστά η ύφεση του λαϊκού κινήματοςκαι η αδυναμία ανάπτυξης μαζικών αγώνων με πρωτοπόρα την εργατική τάξη.Ωστόσο αναπτύσσονται δειλά και με δυσκολίες κάποια πρώτα αγωνιστικάσκιρτήματα όπως η απεργία της 24ης Σεπτέμβρη και διαδηλώσεις γιαδημοκρατικά ζητήματα (για τα Εξάρχεια, τον Φύσσα και τον ένα χρόνο απότη δολοφονία του Ζακ). Ωστόσο απουσιάζει ένα συνεκτικό σχέδιο ανάτασηςτου μαζικού κινήματος και σύνδεσης των επιμέρους κινητοποιήσεων καιαγώνων.

Μέσα σε αυτές τις νέες, δύσκολες και περίπλοκες συνθήκες, οισυλλογικότητες και οι αγωνιστές που συναπαρτίζουμε τον Συντονισμό Δράσηςκαι Διαλόγου Κομμουνιστικών Δυνάμεων δηλώνουμε παρούσες και παρόντεςστην ανάγκη για μια ριζική αλλαγή πορείας της αριστεράς, για μιασυστράτευση δυνάμεων που θα βάλουν φρένο στην περαιτέρω ενίσχυση τουκατακερματισμού, της μοναχικής «κομματικής» πορείας και των δήθενενωτικών προτάσεων που στόχο έχουν την ενδυνάμωση μόνο του «κόμματος».Δηλώνουμε την ανάγκη για την αναζήτηση, προσέγγιση και κατάκτηση ενόςσύγχρονου εναλλακτικού κομμουνιστικού προγράμματος.

Αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα συγκρότησης ενός επαναστατικούπολιτικού φορέα, αλλά και ενός σύγχρονου εργατικού και λαϊκού,κοινωνικοπολιτικού μετώπου που θα υπερασπίζεται τις κατακτήσεις και θαδιεκδικεί τα σύγχρονα δικαιώματα των εργαζομένων, του λαού και τηςνεολαίας, προωθώντας τη ρήξη και την ανατροπή της επίθεσης τουκαπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού και του φασισμού. Δεσμευόμαστε ναπροχωρήσουμε σε μια σειρά άμεσων πολιτικών πρωτοβουλιών. Σε αυτέςσυμπεριλαμβάνουμε το άνοιγμα της συζήτησης για τη δημιουργία ενός πόλουσυσπείρωσης κομμουνιστικών ρευμάτων, ενός προπλάσματος του αναγκαίου«πολιτικού φορέα», παίρνοντας υπόψη τις διαφορετικές θεωρητικέςπροσεγγίσεις και στηριζόμενοι πάνω στις κατακτήσεις και στη συσσωρευμένηεμπειρία, θετική και αρνητική, του κομμουνιστικού κινήματος.

Για την ανάπτυξη του μαζικού κινήματος, προτείνουμε τις ακόλουθεςμετωπικές πρωτοβουλίες: α) να προωθήσουμε μια ενωτική συσπείρωση τωνταξικών μαχόμενων δυνάμεων στο εργατικό κίνημα και να συμβάλουμε σε ένανουσιαστικό συντονισμό ανεξάρτητων αγωνιζόμενων συνδικάτων· β) νασυμβάλουμε σε μια νέα πνοή στον Πανελλαδικό Αντιπολεμικό ΚινηματικόΣυντονισμό (ΠΑΚΣ)· γ) να συμβάλουμε στη δημιουργία μιας κίνησης για ταδημοκρατικά δικαιώματα και την αντιφασιστική πάλη· δ) να συντονίσουμετις δυνάμεις μας και να συμβάλουμε σε μια κοινή δράση σχημάτων στιςπεριφέρειες και τους δήμους· ε) να συντονίσουμε τις δυνάμεις μας και νασυμβάλουμε στο φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα. Προτείνουμε ναξεκινήσει μέσα στον Οκτώβριο μια διαδικασία συσκέψεων και συνελεύσεων,ώστε να συζητηθούν και να προωθηθούν οι παραπάνω πρωτοβουλίες.

Παράλληλα, κατανοούμε την ανάγκη για μια μετωπική πρωτοβουλίασυσπείρωσης αριστερών δυνάμεων σε μια πολιτική συμφωνία διαλόγου καικοινής δράσης που θα αγωνιστεί έμπρακτα ενάντια στην κυβέρνηση της Ν.Δ.και την πολιτική της, ενάντια στην επανενσωμάτωση στον ΣΥΡΙΖΑ, με ένασυγκεκριμένο, θετικό πολιτικό πλαίσιο αιτημάτων υπέρ της βελτίωσης τηςθέσης των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας.

Μια τέτοια μετωπική πρωτοβουλία συσπείρωσης χρειάζεται ένα πρόγραμμα πάλης με βάση τους παρακάτω βασικούς άξονες:

⎼ Κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων, ουσιαστικές αυξήσεις σεμισθούς, συντάξεις και λαϊκό εισόδημα, με σταθερές εργασιακές σχέσειςκαι μείωση του χρόνου εργασίας, προοδευτική φορολογία και προστασία τηςλαϊκής κατοικίας.

⎼ Παύση πληρωμών, διαγραφή του δημόσιου χρέους, διαγραφή-ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους των λαϊκών στρωμάτων.

⎼ Εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων με δημοκρατικό, εργατικό και κοινωνικό έλεγχο.

⎼ Έξοδος από ευρώ και Ευρωπαϊκή Ένωση, λαϊκή κυριαρχία στηνομισματική πολιτική και σε όλους τους τομείς, στην οικονομία, τηνπρόνοια, την άμυνα, τη δημόσια περιουσία.

⎼ Ειρήνη και ισότιμη συνεργασία των λαών σε Βαλκάνια, Αιγαίο και Αν.Μεσόγειο. Έξοδος από το ΝΑΤΟ, έξω οι βάσεις. Όχι στη νατοϊκή Συμφωνίατων Πρεσπών και στον άξονα με ΗΠΑ, Ισραήλ, Αίγυπτο.

⎼ Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των εργατικών λαϊκών ελευθεριών, αποφασιστική αντιφασιστική πάλη.

⎼ Δημόσια και δωρεάν υγεία, παιδεία και ασφάλιση για όλους.

⎼ Υπεράσπιση των μικρομεσαίων στρωμάτων και της μικρομεσαίας αγροτιάς.

⎼ Στήριξη των δικαιωμάτων των νέων εργαζομένων, των φοιτητών και μαθητών, των γυναικών και όλων των καταπιεζόμενων ομάδων.

⎼ Υπεράσπιση των προσφύγων και των μεταναστών.

⎼ Προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος από την καταστροφή χάριν του κέρδους.

Έχουμε επίγνωση των δυσκολιών του εγχειρήματος που έχουμε αναλάβει.Ωστόσο, με ανοιχτό μυαλό και με μαχόμενη αισιοδοξία, πιστεύοντας ότι ηφύση και η ιστορία απεχθάνονται το κενό και ότι η εργατική τάξη και ταλαϊκά στρώματα της πατρίδας μας συνεχίζουν να αναζητούν μια πολιτικήδιέξοδο από τη σημερινή κατάσταση, σε διεθνιστική συνεργασία με τουςεργαζόμενους των άλλων χωρών, θα συμβάλουμε ενωτικά για ναανταποκριθούμε στις προκλήσεις της εποχής μας, στις ανάγκες τηςεργατικής τάξης και του λαού, στο άνοιγμα καινούργιων δρόμων τουσοσιαλισμού. Και καλούμε συλλογικότητες και συναγωνιστές/τριες πουσυμμερίζονται τις αγωνίες μας να βαδίσουμε από κοινού στον δρόμο τωνκοινωνικών αγώνων, της ενιαιομετωπικής δράσης, της κομμουνιστικήςπροοπτικής.

Στην κατεύθυνση αυτή θα οργανώσουμε μια πρώτη συζήτηση για τησυγκρότηση πολιτικής-προγραμματικής πρότασης, με την οποία θα ξεκινήσουνοι μαζικές διαδικασίες διαλόγου στηνΑθήνα σε πόλεις, κλάδους και γειτονιές, τέλη Οκτωβρίου με αρχέςΝοεμβρίου, και την αγωνιστική παρουσία του Συντονισμού Δράσης καιΔιαλόγου Κομμουνιστικών Δυνάμεων στην πορεία του Πολυτεχνείου.