Ο φετινός αγωνιστικός γιορτασμός της 46^ης επετείου της εξέγερσης του πολυτεχνείου βρίσκει τη χώρα με κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία χωρίς ενδοιασμούς και με τις πιο ακραίες αυταρχικές μεθόδους, προχωρά στην εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου και αντικοινωνικού προγράμματός της, έχοντας αποδεχτεί πλήρως τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έναντι των δανειστών και των δυνάμεων του κεφαλαίου, για πολιτικές μόνιμης λιτότητας, τεράστιων πλεονασμάτων και αυστηρής εποπτείας από αυτούς μέχρι το 2060.

Η πολιτική της εμπλουτίζει τις βασικές κατευθύνσεις της πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με πολιτικές που κλιμακώνουν την εργασιακή κατεδάφιση, αναδιανείμουν συνεχώς τον πλούτο υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας, του λαού και της νεολαίας, ξεπουλούν ότι απέμεινε από τη δημόσια περιουσία και τα κοινωνικά αγαθά, εντείνουν τους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών και τις αποκοπές ηλεκτρικού ρεύματος σε φτωχοποιημένα λαϊκά νοικοκυριά. Ταυτόχρονα με νέες συμφωνίες βαθαίνει την εξάρτηση της χώρας από τον αμερικανονατοϊκό ιμπεριαλισμό.

Η κυβέρνηση εφαρμόζει ένα μείγμα ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην οικονομία και αντιδραστικών και αυταρχικών πρακτικών στα ζητήματα της δημοκρατίας, της αντιμετώπισης προσφύγων και μεταναστών με αποκορύφωνα την κατάργηση και παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου, την βίαιη αστυνομική καταστολή του φοιτητικού κινήματος.

Από την μεγάλη ΕΑΜική αντιίσταση έως το ’73 στην ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου και μέχρι τις μαζικές, ενωτικές και μαχητικέςαντιμνημονιακές κινητοποιήσεις και το νικηφόρο δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου 2015, ένα κοινό κόκκινο νήμα διαπερνούσε τους αγώνες του λαού και της νεολαίας. Τα μεγάλα αιτήματα για κοινωνική δικαιοσύνη, πραγματική δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία και εθνική ανεξαρτησία. Κι αυτά παραμένουν και σήμερα όσο ποτέ επίκαιρα και αναγκαία.

Στο γνωστό σύνθημα του Πολυτεχνείου για Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία, Εθνική Ανεξαρτησία, εάν προσθέσουμε και τα αιτήματα για εργασία για όλους, για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, για Προστασία στο περιβάλλον, στη δημόσια περιουσία και στην πρώτη κατοικία και λαϊκή περιουσία, τότε θα έχουμε τους μεγάλους επίκαιρους ανατρεπτικούς στόχους με την υλοποίηση των οποίων θα μπορέσει να ανασάνουν και να αποκτήσουν ξανά ελπίδα και μέλλον ο λαός και η νεολαία.

Είναι αλήθεια ότι οι ηρωικοί αγώνες του λαού και της νεολαίας μας έμειναν μέχρι τώρα αδικαίωτοι, παρά τις θυσίες και τις επιμέρους κατακτήσεις τους.Η εξέλιξη, όμως, αυτή δεν σημαίνει ότι πρέπει να κυριαρχήσει για πάντα η μοιρολατρία και η απογοήτευση.

Αντίθετα, στη θέση της «απογοήτευσης» και του «τίποτα δεν γίνεται», στη θέση της αποχής και του «όλοι ίδιοι είναι», στη θέση της ακροδεξιάς, ρατσιστικής και νεοφασιστικής δημαγωγίας, που ιστορικά αποτελεί την «σιδερένια φτέρνα» και τον «Δούρειο Ίππο» του μεγάλου κεφαλαίου και της εξάρτησης οφείλουμε να βάλουμε την εξαγωγή χρήσιμων για το παρόν και το μέλλον συμπερασμάτων από τα θετικά των μεγάλων αγωνιστικών εξάρσεων του λαού και της νεολαίας, αλλά και από τα αρνητικά των λαθών που τους συνόδευσαν.

Μπορούμε και τώρα να αντισταθούμε και να νικήσουμε.

Αρκεί να συμβάλλουμε σε μία νέα άνθηση των κοινωνικών αγώνων στη βάση των πραγματικών προβλημάτων του λαού και της νεολαίας. Ο αγώνας των φοιτητών ενάντια στην παραβίαση και κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και για ένα δημόσιο αναβαθμισμένο πανεπιστήμιο, οι εργατικές αντιστάσεις σε εργασιακούς χώρους μπορούν και πρέπει να είναι η αφετηρία για ένα νέο κύκλο ενωτικών, μαζικών και νηκηφόρων αγώνων του λαού και της νεολαίας.

Τα 46 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου ας εμπνεύσουνανατρεπτικά, δημιουργικά κι ελπιδοφόρα τον λαό και τη νεολαία.

Ο αγώνας συνεχίζεται!

Προσυγκέντρωση ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ στις 17/11, στις 3:30 μμ στην Οδό Σταδίου επί της πλατείας Κλαυθμώνος