Είναι αρκετά σύνηθες για τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να εμφανίζονται νέοι άνθρωποι στα ψηφοδέλτια των συνδυασμών και να δομούν την πολιτική τους επιχειρηματολογία γύρω από την ηλικία τους. Μέχρι εδώ καλά. Είναι σημαντικό να ασχολούνται με την πολιτική οι άνθρωποι που βρίσκονται στις παραγωγικές ηλικίες, να εκτίθενται στην αρχή της εργασιακής και επαγγελματικής τους πορείας.

Όμως, η ηλικία είναι αρκετό προσόν ; Οι απόψεις των νέων είναι αυτόματα φρέσκες και νέες και οι ίδιες ;

Μάλλον όχι. Όσο εύκολα μπορείς να βρεις έναν άνθρωπο που ακόμη και σε μεγαλύτερη ηλικία διατηρεί την όρεξη για ζωή και να έχει φρέσκες και ριζοσπαστικές ιδέες – τόσο εύκολα (δυστυχώς) βρίσκεις και νέους με τις πιο συντηρητικές απόψεις , σε όλα τα επίπεδα. Αλλά ας το δούμε πιο συγκεκριμένα, για τις εκλογές του Δήμου και της Περιφέρειας.

Ένα πρώτο στοιχείο που διέπει τις παρεμβάσεις τέτοιων νέων, είναι το ότι τοποθετούνται ως «ανεξάρτητοι» λες και δεν ήταν οι περισσότεροι από αυτούς μέλη φοιτητικών παρατάξεων και κομματικών νεολαίων των κομμάτων εξουσίας. Των ίδιων κομμάτων που μαύρισαν το μέλλον μας, οδήγησαν τους φίλους μας στο εξωτερικό, οδηγούν χιλιάδες ανθρώπους στα όρια της φτώχιας ακόμη και σήμερα. Όχι, αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι προοδευτικοί και φρέσκοι, ιδιαίτερα όταν συνεχίζουν να τροφοδοτούν τον ίδιο κομματικό μηχανισμό και δεν προβληματίζονται από τα παραπάνω.

Ένα δεύτερο στοιχείο είναι ο κοινός παρονομαστής των λέξεων που χρησιμοποιούν, οι οποίες αντανακλούν στις πολιτικές τους προτάσεις: ανάπτυξη, εμπορικό κέρδος, εκμετάλλευση, αξιοποίηση, μεγάλα έργα. Σύμφωνα με αυτή τη λογική, για να έρθει η «ανάπτυξη» θα πρέπει να ενταθεί η επιχειρηματικότητα των νέων. Αλήθεια; Πόσο μακριά είναι αυτό από το συμφέρον της κοινωνικής πλειοψηφίας; Οι περισσότεροι από αυτούς, δεν αναφέρουν τίποτα για κοινωνικές παροχές, για τους φυσικούς πόρους της περιοχής, για την πρωτογενή παραγωγή, για έναν συνολικά βιώσιμο σχεδιασμό με γνώμονα τα συμφέροντα των πολλών. Και αυτό γιατί δε φαίνεται να συμμερίζονται ζητήματα όπως η ανάγκη υγιούς αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου των πολιτών, η διεύρυνση των πράσινων χώρων και η σημασία που έχει η συλλογική ευημερία έναντι του ατομικού κέρδους. Τη λογική τους άλλωστε, την αναγνωρίζουμε παντού:

• Να έρθει το τρένο όπως-όπως και ας κόψει την Πάτρα στα δύο,
• Να έρθει το φυσικό αέριο και ας είναι μόνο για τις επιχειρήσεις,
• Να γίνει η Πατρών – Πύργου και ας πληρώνουμε διόδια για τη μετακίνηση από χωριό σε χωριό.
• Να εκμεταλλευτούμε την Τριχωνίδα και ας την γεμίσουμε τσιμέντα…

Ένα στοιχείο ακόμη είναι το κατά πόσο προάγουν τον υγιή δημόσιο διάλογο. Θα περίμενε κανείς από νέους ανθρώπους να μην έχουν πολιτική ένδεια, να απαντούν με επιστημονικές και τεκμηριωμένες απόψεις και όχι να ασχολούνται κυρίως με χορτάρια και μικροφθορές. Αυτή δεν είναι αντίληψη της πολιτικής, αλλά απεναντίας, στείρα αναπαραγωγή των ίδιων παλιών εργαλείων αυτή τη φορά από νέους ανθρώπους….

Τέλος, δε θα μπορούσα να παραλείψω τη συμμετοχή των νέων, όχι απλά στα κοινά, αλλά και στους αγώνες της γενιάς τους.

• Αλήθεια, τι σας είπαν αυτοί οι λαμπροί νέοι για την τραγωδία των Τεμπών;
• Τι είπαν για τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές;
• Τι λένε για το νομοσχέδιο που φέρνει εργασιακό μεσαίωνα;
• Τι λένε για τη δολοφονική στάση της αστυνομίας στις διαδηλώσεις;
• Τι λένε για τις εξώσεις πρώτης κατοικίας;
• Τι λένε για το ναυάγιο της Πύλου;
• Τι γνώμη έχουν για τις γυναικοκτονίες ;
• Τους έχετε δει ποτέ σε απεργία όπως η σημερινή ή σε κάποιον κοινωνικό αγώνα για όλα τα παραπάνω;

Η εμπλοκή νεότερων γενιών στα κοινά δεν είναι από μόνη της δείκτης προόδου μιας πόλης ή μιας κοινωνίας. Ιδιαίτερα όταν συνοδεύεται από παλιές ιδέες και γερασμένες πρακτικές, μπορεί να γίνει και επικίνδυνη.

Χρήσιμοι είναι οι νέοι και οι νέες που παλεύουν με τρόπο συλλογικό, που καταλαβαίνουν ότι το συμφέρον τους είναι ίδιο με το συμφέρον των πολλών. Νέες είναι οι ιδέες που αντλούν την αισιοδοξία τους από τους κοινωνικούς αγώνες τους παρελθόντος και από τις νίκες του μέλλοντος.

Δραγώτης Θύμιος

Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος με την Αντίσταση Πολιτών

Ο Θύμιος Δραγώτης είναι Οικονομολόγος, Υποψήφιος Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Πατρών, Εργαζόμενος στην Ιδιωτική Εκπαίδευση. Είναι εκλεγμένος στο ΔΣ του Σωματείου Συμβασιούχων Ερευνητών/τριών και Διδασκόντων Πανεπιστημίου και Ερευνητικών Κέντρων Πάτρας. Είναι μέλος του ΔΣ του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων. Συμμετέχει ενεργά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, από το 2006 ως σήμερα.