Την εκπρόσωπο του γερμανικού ιμπεριαλισμού, Άνγκελα Μέρκελ, ετοιμάζεται να υποδεχτεί η κυβέρνηση Τσίπρα. Για πρώτη φορά μετά το 2014, και αφού το  «Go Back» του Τσίπρα προς τη Μέρκελ το 2014 έχει μετατραπεί σε πλήρη υποταγή του στα συμφέροντα του ντόπιου και Ευρωπαϊκού Κεφαλαίου και των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ, η Μέρκελ έρχεται στη χώρα μας, με σκοπό να προωθήσει τα ιδιαίτερα συμφέροντα της γερμανικής πολιτικής στα Βαλκάνια και την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου

Τα  «κίτρινα γιλέκα» είναι η απόδειξη ότι οι δυναμικές της οικονομικής,  κοινωνικής και πολιτικής κρίσης είναι ενεργές και μπορούν να παράγουν  μεγάλης κλίμακας κινητοποιήσεις και οριακά εξεγερσιακές ακολουθίες που  φέρνουν σε πραγματικά δύσκολη θέση τις κυρίαρχες τάξεις και το πολιτικό  προσωπικό τους.

Η αφετηρία τέτοιων κινημάτων βρίσκεται στον εκρηκτικό συνδυασμό  ανάμεσα στις πολιτικές λιτότητας, τον διαρκή περιορισμό αυτού που  ονομάστηκε «κοινωνικό κράτος», την αυξανόμενη επισφάλεια, που δεν  αποτελεί πλέον απλώς μια επιδείνωση του εργασιακού συμβολαίου αλλά μια  βαθύτερη υπαρξιακή συνθήκη των όρων αναπαραγωγής της ζωντανής εργασίας,  αλλά και μια ολοένα και εντεινόμενη αίσθηση απόστασης ανάμεσα στις  οικονομικές και κοινωνικές ελίτ, που δεν περιορίζεται απλώς στο ότι οι  σύγχρονες κοινωνίες είναι πιο άνισες παρά ποτέ, αλλά και στην αίσθηση  ότι οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων είναι περισσότερο παρά ποτέ  θωρακισμένες. Ειδικά στο ευρωπαϊκό επίπεδο αυτό επιτείνεται και από την  παράλληλη υπονόμευση κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας από την ίδια τη  διαδικασία της ολοκλήρωσης και την επέκταση της επιτήρησης στο σύνολο  των κρατών-μελών.

Μας  έλαχε να ζούμε σε μια εποχή και σε μια περιοχή του κόσμου που ολοένα  και περισσότερο μυρίζει μπαρούτι. Η εποχή μας είναι εποχή όξυνσης των  ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στο φόντο της όξυνσης της διεθνούς  οικονομικής κρίσης και της αλλαγής των οικονομικών και  πολιτικοστρατιωτικών συσχετισμών στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Όλα αυτά  αναδεικνύουν την κρισιμότητα συγκρότησης ενός ισχυρού αντιπολεμικού και  αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Μια ανάγκη με την οποία αναγκαστικά  πρέπει να αναμετρηθούμε μέσα σε μια συγκυρία υποχώρησης του λαϊκού  κινήματος μετά τη μνημονιακή στροφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τον Ιούλη  του 2015.

Στο  πλαίσιο της συνεδρίασης του ΠΣ της ΛΑΕ, η οποία διεξήχθη την Κυριακή 2  Δεκεμβρίου, κατατέθηκε από 12 μέλη του ΠΣ κείμενο συμβολής,  συμπληρωματικό προς την εισήγηση της ΠΓ. Το κείμενο αυτό είχε ως στόχο  να αναδείξει ορισμένα στοιχεία κριτικής σε σχέση με πολιτικές αδυναμίες  που εμφανίστηκαν την προηγούμενη περίοδο αλλά, κυρίως, να προτείνει  πολιτικές και οργανωτικές πρωτοβουλίες που να εξειδικεύουν την εισήγηση  και να διασφαλίζουν την εφαρμογή των κατευθύνσεών της: