Να δώσουμε τη μάχη του όχι, να επιμείνουμε στην μαζική λαϊκή κινητοποίηση πριν και μετά το δημοψήφισμα, να δείξουμε την αναγκαία εμπιστοσύνη στην ικανότητα του λαού να πει την τελευταία λέξη.

7 χρόνια μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, 5 χρόνια μετά από την είσοδο της Ελλάδας στη μέγγενη των μνημονίων αλλά και στην εποχή της πιο βαθιάς πολιτικής και κοινωνικής κρίσης από την εποχή της Κατοχής, 5 μήνες μετά από μία μεγάλη πολιτική και εκλογική ανατροπή, αυτή της 25ης Γενάρη, όλα όσα βλέπουμε τριγύρω μας, απλώς αποδεικνύουν ότι το τοπίο της Αριστεράς, οι απόψεις και οι στάσεις που ηγεμονεύουν σε αυτό, οι συσχετισμοί που έχουν παγιωθεί παραμένουν εκρηκτικά αναντίστοιχοι και τραγικά ανακόλουθοι με τις ιστορικές δυνατότητες, με το πρωτοφανές παράθυρο ιστορικής ευκαιρίας που ο ίδιος ο λαϊκός παράγοντας άνοιξε με την εκρηκτική του είσοδο στο προσκήνιο, σε όλη την «Μεγάλη Πορεία» των μεγάλων αγώνων, από το κίνημα της νεολαίας στο 06-07, στον εκρηκτικό και προφητικό Δεκέμβρη του 08, στον εξεγερσιακό κύκλο του 10-12, στις σημερινές αντιστάσεις και διεκδικήσεις.

Η Αριστερά της ανατροπής δεν μπορεί παρά να είναι η Αριστερά που θα δείξει ότι μπορεί να μαθαίνει και να αλλάζει τον εαυτό της πρώτα και κύρια. Παραδεχόμενοι τα λάθη μας. Με εμπιστοσύνη στο λαό και επιμονή στη στρατηγική της ρήξης. Με τόλμη και αμφισβήτηση απέναντι σε συνήθειες, πρακτικές, κουλτούρες που μας εγκλωβίζουν. Με νέες σκέψεις, νέες πρακτικές, νέα σχήματα, νέα μέτωπα, νέες οργανώσεις.

4 μήνες μετά τις εκλογές τις 25ης Γενάρη και τη μεγάλη πολιτική ανατροπή έχουν ήδη φανεί τα όρια της τακτικής της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Ανακοίνωση των οργανώσεων ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ και Παρέμβαση αναφορικά με τα επτά χρόνια καπιταλιστικής κρίσης και τα πέντε χρόνια μετά την είσοδο της Ελλάδας στα μνημόνια.