Το να μιλήσει κανείς για το εργατικό κίνημα στο τρίτο έτος της εποχής του μνημονίου, δεν είναι απλή υπόθεση. Και αυτό γιατί στις μέρες που ζούμε, καθώς τροποποιείται συνολικά ο συσχετισμός δύναμης σε βάρος της εργασίας, τροποποιούνται και οι όροι συγκρότησης και δράσης του εργατικού κινήματος και ταυτόχρονα χρειάζεται να επαναπροσδιοριστεί και ο ρόλος που έχει να παίξει αυτό στην αντιμετώπιση της επίθεσης.

Για την ανάπτυξη των δομών αλληλεγγύης και το στρατηγικό και τακτικό σχεδιασμό μας

Ως Αριστερή Ανασύνθεση θέλουμε να καταθέσουμε την ακόλουθη γνώμη ως προς την αποτίμηση των διαδικασιών για τη μετωπική συμπόρευση ...

Χαιρετίζουμε τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στη σημερινή πανεργατική απεργία, τη συγκλονιστική παρουσία στο πανεργατικό συλλαλητήριο και ιδιαίτερα στο κάλεσμα του Συντονισμού για συγκέντρωση στο Μουσείο - πολυτεχνείο, τη μαχητικότητα και το σθένος με το οποίο αντιστάθηκαν στις αλλεπάλληλες επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής, τη μαζική παρουσία της νεολαίας στο πλευρό των εργαζομένων παρά τις συνεχείς επιθέσεις που δέχτηκαν για άλλη μια φορά τα φοιτητικά μπλοκ.

Τέσσερις δεκαετίες το Πολυτεχνείο στοιχειώνει τη μνήμη και την ελπίδα μας. Κόκκινο σημάδι στο μεγάλο νήμα των αγώνων του λαού μας για λευτεριά, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια, από το ΕΑΜ και τον ΔΣΕ μέχρι τις σημερινές μάχες, εξακολουθεί να αναμένει τη δικαίωσή του. Στο χέρι μας είναι αυτή τη φορά την ιστορία να τη γράψουμε εμείς!