Στις φετινές δημοτικές εκλογές συμμετέχουν πολλά αυτοδιοικητικά  σχήματα της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Μεταξύ αυτών  και πάνω από 15 περίπου με ενωτική, μετωπική και ταυτόχρονα  ριζοσπαστική φυσιογνωμία. Θεωρούμε ότι η παρέμβαση τέτοιων σχημάτων στις  δημοτικές εκλογές μπορεί να οικοδομήσει όρους για μια νέα δυναμική στη  ριζοσπαστική και κομμουνιστική Αριστερά. Ενδεχομένως, να αποτελέσει και  χώρο λήψης τέτοιων πρωτοβουλιών.

Πρωτοβουλιών ανασυγκρότησης και ανασύνθεσης της Αριστεράς που μέσα  στις μνημονιακές παλινωδίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και τη  παράλληλη κάμψη των κινηματικών αντιστάσεων, προσπάθησε να ανακαλύψει  νέους δρόμους συλλογικής αντίστασης απέναντι στη μνημονιακή επέλαση.  Θέλουμε να συγκροτήσουμε το ρεύμα εκείνο που θα καταφέρει ξανά να  ορθώσει νικηφόρες αντιστάσεις στους κοινωνικούς χώρους και ειδικά στο  πεδίο της γειτονιάς για εμάς, αλλά θα λειτουργεί και σαν όχημα  ανασύνθεσης της πολιτικής Αριστεράς σε ανατρεπτική και ριζοσπαστική  κατεύθυνση. Την Αριστερά που επιμένει πως υπάρχει άλλος δρόμος μακριά  από τα μνημόνια, την Ε.Ε και τους μηχανισμούς επιτροπείας. Η αντίληψη  αυτή δε πρέπει να αντιμετωπίζεται ως η αντίστοιχη δική μας «εμμονή». Δεν  θέλουμε απλά να αθροίσουμε τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς που  αντιλαμβάνονται το στοιχείο της ρήξης με το ευρωσύστημα και την αξία  ενός μεταβατικού προγράμματος και μίας αντίστοιχης τακτικής στο πλαίσιο  μίας σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής. Θέλουμε να εντάξουμε όλες  αυτές τις δυνάμεις σε μια διαδικασία ανασύνθεσης πρακτικών, πολιτικών  επιλογών, τομών και αντιλήψεων. Επιδιώκουμε να ξαναανακαλύψουμε αυτόν  τον δρόμο μέσα στις δοσμένες συνθήκες και η ριζοσπαστική παρέμβαση στις  γειτονιές αποτελεί σημαντικό πεδίο για αυτή τη διαδικασία. Η  αντιφατικότητα των κοινωνικών-ταξικών δυνάμεων στο τοπικό κίνημα, ο  πλούτος των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων αλλά και η κρισιμότητα  του συγκεκριμένου τομέα δημόσιας διοίκησης στη διαδικασία της  καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης είναι στοιχεία που κάνουν αναγκαία την  μετωπική παρέμβαση και συμπόρευση της ριζοσπαστικής Αριστεράς στη  γειτονιά και την αυτοδιοίκηση. Παλεύουμε να αποτυπώσουμε αυτά τα  φυσιογνωμικά στοιχεία και την πολιτική κατεύθυνση σε απόπειρες, όσο  γίνεται, παραδειγματικών αυτοδιοικητικών εγχειρημάτων. Έχοντας επίγνωση  των σημερινών δυσκολιών, αλλά και της ανάγκης από σήμερα να αρχίζει να  υλοποιείται μία άλλη κατεύθυνση, φυσιογνωμία και πρακτική για μία  σύγχρονη ριζοσπαστική και κομμουνιστική αριστερά στις γειτονιές και  συνολικά.

Εντός των επόμενων μηνών, θα ζήσουμε πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις με  ήδη ορισμένες τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά και  βουλευτικές εκλογές, με την ημερομηνία των τελευταίων να παραμένει  αδιευκρίνιστη. Θέλουμε να αντιμετωπίσουμε κάθε μάχη με την αυτοτέλειά  της, αλλά και με ενιαίο κριτήριο την προσπάθεια ανάδειξης ενός ρεύματος  στη ριζοσπαστική αριστερά που κινείται ταυτόχρονα ριζοσπαστικά, ενωτικά  και προγραμματικά με βάση τη μεταβατική λογική σύνδεσης των άμεσων  τακτικών αιτημάτων με τη στρατηγική προοπτική μας. Στο πλαίσιο αυτό,  θεωρούμε ότι κριτήριο πρέπει να είναι οι πολιτικοί-προγραμματικοί όροι, η  φυσιογνωμία και οι συμμαχίες για την υλοποίηση της κίνησής μας.  Επιδιώκουμε πολιτικά τη δημιουργία αριστερών ριζοσπαστικών πολιτικών και  εκλογικών σχημάτων με σαφή αντιευρώ-αντιΕ.Ε. τόνο και συμμαχίες που θα  κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση. Μια κατεύθυνση απεύθυνσης στο  κοινωνικό και πολιτικό δυναμικό των κινημάτων και της αριστεράς, με  ανάλογο τόνο, περιεχόμενο και φυσιογνωμία. Χωρίς «θολές» απευθύνσεις σε  κάποιον γενικά «πατριωτικό» χώρο ή πολύ περισσότερο ανάλογες συμμαχίες,  κάτι που εξυπηρετεί ένα άλλο πολιτικό σχέδιο από αυτό της αναγκαίας  σύγχρονης μετωπικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, ένα σχέδιο που δεν μας  αφορά.

Μας  έλαχε να ζούμε σε μια εποχή και σε μια περιοχή του κόσμου που ολοένα  και περισσότερο μυρίζει μπαρούτι. Η εποχή μας είναι εποχή όξυνσης των  ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στο φόντο της όξυνσης της διεθνούς  οικονομικής κρίσης και της αλλαγής των οικονομικών και  πολιτικοστρατιωτικών συσχετισμών στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Όλα αυτά  αναδεικνύουν την κρισιμότητα συγκρότησης ενός ισχυρού αντιπολεμικού και  αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Μια ανάγκη με την οποία αναγκαστικά  πρέπει να αναμετρηθούμε μέσα σε μια συγκυρία υποχώρησης του λαϊκού  κινήματος μετά τη μνημονιακή στροφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τον Ιούλη  του 2015.