Λίγες μέρες μετά τις τριπλές εκλογές του Μαΐου και στο τέλος της  διαδικασίας των εκλογών στο σωματείο μου (ΣΕΤΗΠ), αναρωτιέμαι ποιο είναι  το πραγματικό ερώτημα του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας στο  οποίο η αριστερά καλείται να απαντήσει με πειστικούς όρους.

Κείμενο παρέμβασης

Εντός των επόμενων μηνών, θα ζήσουμε πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις με  ήδη ορισμένες τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά και  βουλευτικές εκλογές, με την ημερομηνία των τελευταίων να παραμένει  αδιευκρίνιστη. Θέλουμε να αντιμετωπίσουμε κάθε μάχη με την αυτοτέλειά  της, αλλά και με ενιαίο κριτήριο την προσπάθεια ανάδειξης ενός ρεύματος  στη ριζοσπαστική αριστερά που κινείται ταυτόχρονα ριζοσπαστικά, ενωτικά  και προγραμματικά με βάση τη μεταβατική λογική σύνδεσης των άμεσων  τακτικών αιτημάτων με τη στρατηγική προοπτική μας. Στο πλαίσιο αυτό,  θεωρούμε ότι κριτήριο πρέπει να είναι οι πολιτικοί-προγραμματικοί όροι, η  φυσιογνωμία και οι συμμαχίες για την υλοποίηση της κίνησής μας.  Επιδιώκουμε πολιτικά τη δημιουργία αριστερών ριζοσπαστικών πολιτικών και  εκλογικών σχημάτων με σαφή αντιευρώ-αντιΕ.Ε. τόνο και συμμαχίες που θα  κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση. Μια κατεύθυνση απεύθυνσης στο  κοινωνικό και πολιτικό δυναμικό των κινημάτων και της αριστεράς, με  ανάλογο τόνο, περιεχόμενο και φυσιογνωμία. Χωρίς «θολές» απευθύνσεις σε  κάποιον γενικά «πατριωτικό» χώρο ή πολύ περισσότερο ανάλογες συμμαχίες,  κάτι που εξυπηρετεί ένα άλλο πολιτικό σχέδιο από αυτό της αναγκαίας  σύγχρονης μετωπικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, ένα σχέδιο που δεν μας  αφορά.

Το άρθρο αποτελεί το κείμενο ομιλίας του γράφοντος στην εκδήλωση με τίτλο «Αντιιμπεριαλιστικό και διεθνιστικό ΟΧΙ στη Συμφωνία των Πρεσπών. Ενάντια στη ΝΑΤΟϊκή υποταγή και τον εθνικισμό», την οποία πραγματοποίησε η Αριστερή Ανασύνθεση το Σάββατο 26 Ιανουαρίου στο Match Point στην Αθήνα. Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης ο Δημήτρης Καλτσώνης, ο Κώστας Μάρκου και ο Αντώνης Νταβανέλλος.

Η διεξαγωγή της σημερινής εκδήλωσης έχει για εμάς ιδιαίτερη σημασία για  δύο κυρίως λόγους. Αφενός, γιατί αναμετράται με ένα καθοριστικό ερώτημα  που φαίνεται να τέμνει την ελληνική κοινωνία, το οποίο λειτουργεί ως  καταλυτικός παράγοντας αναδιαμόρφωσης του επίσημου πολιτικού σκηνικού,  αναδιατάσσοντας κυβερνητικές συμμαχίες, κοινοβουλευτικές ομάδες,  εξαφανίζοντας κυριολεκτικά και συνθλίβοντας μικρότερα κόμματα υπό το  βάρος της τοποθέτησης στο κυρίαρχο δίπολο που έχει δημιουργηθεί  αναφορικά με την επικύρωση από τη βουλή της Συμφωνίας των Πρεσπών.  Αφετέρου, και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στο επίσημο πολιτικό σκηνικό,  υπήρξε το προηγούμενο διάστημα ένα σοβαρό κενό λόγου της ριζοσπαστικής  αριστεράς, ενός λόγου που με αρχή, μέση και τέλος να παίρνει πολιτική  θέση πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα. Με αυτή την έννοια, ακόμη κι αν  πολλές όψεις του ζητήματος είχαν αναδειχτεί, αν πολλές επιμέρους  κριτικές είχαν διατυπωθεί, και αν πολύ διαδικτυακό μελάνι είχε χυθεί,  έλειπε ωστόσο μια ξεκάθαρη δημόσια τοποθέτηση τόσο στην ίδια τη συμφωνία  όσο και στα πολιτικά αποτελέσματα που αυτή παράγει. Επομένως, σε αυτό  το κενό, προσπαθούμε και εμείς να τοποθετηθούμε και ελπίζουμε η εκδήλωση  αυτή να συμβάλει.