Οι εξελίξεις στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο εγκυμονούν μεγάλους κινδύνους για την ειρήνη στην περιοχή. Οι έρευνες του Ορούτς Ρέις με συνοδεία τουρκικών πολεμικών πλοίων, οι μονομερείς και διμερείς Συμφωνίες για ΑΟΖ έξω από το Διεθνές Δίκαιο, τα λαϊκά συμφέροντα και τη συνεργασία των λαών, με αποκλεισμούς των άλλων ενδιαφερόμενων κρατών, πάντα κάτω από την ευρωατλαντική κηδεμονία και για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, οι τρομοκρατικές απειλές του καθεστώτος Ερντογάν ενάντια στα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, οι επιθετικοί άξονες Γαλλίας – Ελλάδας – Ισραήλ – Αιγύπτου – Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, η συγκέντρωση στόλων στη Μεσόγειο, αποτελούν συνθήκες που φέρνουν πιο κοντά το ενδεχόμενο στρατιωτικού επεισοδίου. Αυτό το ενδεχόμενο δεν απομακρύνεται με «διαπραγματεύσεις» στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που έχουν αποδειχτεί εμπρηστές του πολέμου.

Το νέο επεισόδιο όξυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων έρχεται, δυστυχώς, ως σχεδόν αναμενόμενη συνέχεια των εξελίξεων των τελευταίων χρόνων. Η τουρκική άρχουσα τάξη επιχείρησε να προχωρήσει σε μία έμπρακτη κίνηση όξυνσης στο θαλάσσιο πεδίο με την εξαγγελία NAVTEX και θαλάσσιων ερευνών σε περιοχή 180 μίλια από το Καστελόριζο και την κινητοποίηση μέρους του στόλου. Ακόμα και αν πρόκειται για μία κίνηση προβολής ισχύος ενώ εξελίσσονται παρασκηνιακές επαφές Ελλάδας και Τουρκίας υπό την διαιτησία του Βερολίνου εδώ και λίγο καιρό, πρόκειται περί επιθετικής ενέργειας που ανοίγει το δρόμο για νέα «γκριζαρίσματα» ολοένα και πιο κοντά πλέον σε μεγάλα κατοικημένα νησιά του Αιγαίου. Κάτι που άλλωστε προβλέπουν και οι χάρτες με τα όρια της περίφημης «Γαλάζιας Πατρίδας» που έχει δημοσιεύσει το καθεστώς Ερντογάν.

Η αναγγελία επιχείρησης σεισμικών ερευνών με τη συνοδεία ολόκληρης αρμάδας πολεμικών πλοίων στα ανοιχτά του Καστελλόριζου αποτελεί μια απαράδεκτη και επικίνδυνη ενέργεια του αντιδημοκρατικού φιλοπόλεμου καθεστώτος Ερντογάν, που στρέφεται εναντίον του ελληνικού αλλά και του τουρκικού λαού και απειλεί άμεσα την ειρήνη στην περιοχή. Η κίνηση αυτή προσθέτει έναν ακόμη κρίκο στη νεο-οθωμανική, επεκτατική και αναθεωρητική πολιτική της τουρκικής αστικής τάξης, που έρχεται να προστεθεί στην κατοχή εδαφών στην Κύπρο και τη Συρία, στην άμεση στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, στο απαράδεκτο Μνημόνιο με το καθεστώς Σάρατζ, στην εγκατάσταση βάσεων σε άλλες χώρες, στα συνθήματα για «Γαλάζια Πατρίδα» και γκριζοποίησης ελληνικών νησιών του Αιγαίου.

Οι εξελίξεις στο Αιγαίο και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο, συνεχίζονται εγκυμονώντας νέους κινδύνους για τους λαούς, ειδικά των δύο γειτονικών χωρών. Η ένταση της επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης οξύνεται, με την εκπόνηση και δημοσίευση σχεδίου ερευνών και εξόρυξης πετρελαίου σε περιοχές Βορειανατολικά και Ανατολικά της Ρόδου, Νοτιοανατολικά και Ανατολικά της Καρπάθου, Νοτιοανατολικά και Ανατολικά της Κρήτης εντός της ζώνης της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αμφισβητώντας στην πράξη το δικαίωμα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ των νησιών. Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να εγκλωβιστεί στο καταστροφικό δίλημμα που βάζει η αστική τάξη της χώρας μας και το πολιτικό σύστημά της, θερμό επεισόδιο με άγνωστη κατάληξη ή εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού. Και οι δύο πλευρές του Αιγαίου γνωρίζουν καλά, ότι τα θερμά επεισόδια που ενέπλεξαν Ελλάδα και Τουρκία, από τον μεγάλο Αττίλα του ‘74, μέχρι τα Ίμια του ’96, καταλήγουν σε ελληνικές υποχωρήσεις και τουρκικές νέες διεκδικήσεις.

Πάγωμα διαδικασιών ασύλου για όλους τους πρόσφυγες και επαναπροώθησή τους στις χώρες προέλευσης χωρίς καταγραφή, κλείσιμο συνόρων στον Έβρο, «εκπαιδευτικές βολές» με πραγματικά πυρά, όργιο βίας και καταστολής: Αυτή είναι η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης, κόντρα στο διεθνές δίκαιο και κάθε στοιχειώδη ανθρωπιά, στους άοπλους και εξαθλιωμένους πρόσφυγες και μετανάστες. Και όλα αυτά, την ίδια στιγμή που κυβέρνηση, Ε.Ε. και ΝΑΤΟ δίνουν την αμέριστη στήριξή τους στην εισβολή στη Συρία, τη δολοφονία αμάχων και την ασταμάτητη δημιουργία προσφυγικών πληθυσμών, ενώ ενισχύουν τις συμφωνίες με την Τουρκία, για τη μετατροπή των νησιών σε πλωτές φυλακές.