Τις τελευταίες ώρες, το μεταναστευτικό-προσφυγικό ζήτημα οξύνεται επικίνδυνα στα ελληνοτουρκικά σύνορα, στον ποταμό Έβρο. Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή. Στη νεκρή ζώνη, από την τουρκική πλευρά των συνόρων, οι πρόσφυγες είναι εγκλωβισμένοι ανάμεσα στους τυχοδιωκτισμούς του καθεστώτος Ερντογάν και την ακροδεξιά-κατασταλτική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η πολιτική αυτή εντείνει τους κινδύνους να υπάρξουν νεκροί από τη δράση των δυνάμεων καταστολής και το παρακράτος.

Με την ευρείας κλίμακας εισβολή της Τουρκίας στην επαρχία Ιντλιμπ της Συρίας, την επίθεση στις κυβερνητικές δυνάμεις αλλά και την παράλληλη εξώθηση χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στον Έβρο και στα ελληνικά νησιά, η κατάσταση του προσφυγικού ζητήματος αποκτά νέες διαστάσεις. Η ειρήνευση στην πολύπαθη Συρία, που αποτελεί και την μόνη πραγματική λύση για να σταματήσει ο ξεριζωμός, απέκτησε ένα ακόμη εμπόδιο, τους γεωπολιτικούς λεονταρισμούς του καθεστώτος Ερντογάν σε βάρος της Συρίας. Ταυτόχρονα με τους βομβαρδισμούς και τα πολυεπίπεδα παζάρια με το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τη Ρωσία, η εργαλειοποίηση της μεταναστευτικής κρίσης αποτελεί κυνικό εκβιασμό προς την Ε.Ε. για στήριξη των σχεδίων της Τουρκίας για τη Συρία.

Αφίσα κινητοποίησης

Ο Πανελλαδικός Αντιπολεμικός Κινηματικός Συντονισμός καταγγέλλει την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για αποστολή αντιαεροπορικών πυραύλων τύπου «Πάτριοτ» στο πλευρό της Σαουδικής Αραβίας.

Η τοποθέτησή μας αυτή έρχεται να οριοθετηθεί από δύο απόψεις: – Την άποψη του αφηρημένου διεθνισμού κα των παραλλαγών του ντεφαιτισμού, που δεν αντιλαμβάνονται την κεντρικότητα της άνισης ανάπτυξης και τη σημασία του σχήματος του «αδύναμου κρίκου», υποτιμούν την πάλη κατά του ιμπεριαλισμού, δεν κάνουν πολεμική ενάντια σε κάθε εθνικισμό και αφήνουν τις εθνικιστικές απόψεις και την ακροδεξιά να καπηλεύονται την «υπεράσπιση της πατρίδας». – Το εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία, που όταν ηγεμονεύει σε αριστερές ή προοδευτικές δυνάμεις υποτιμά την ταξική διάσταση, δεν ιεραρχεί ως πρώτη προτεραιότητα την αποτροπή του πολέμου, αφήνει χώρο στον σοβινισμό και τον ρατσισμό και στην πραγματικότητα επιτρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία των κινήσεων οι αστικές δυνάμεις και η ακροδεξιά.