Τέσσερις δεκαετίες το Πολυτεχνείο στοιχειώνει τη μνήμη και την ελπίδα μας. Κόκκινο σημάδι στο μεγάλο νήμα των αγώνων του λαού μας για λευτεριά, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια, από το ΕΑΜ και τον ΔΣΕ μέχρι τις σημερινές μάχες, εξακολουθεί να αναμένει τη δικαίωσή του. Στο χέρι μας είναι αυτή τη φορά την ιστορία να τη γράψουμε εμείς!
Το επόμενο διάστημα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν θα κριθεί από αυτά που θα πει, αλλά από αυτά που θα κάνει: Ολόπλευρη στροφή προς τους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στις απολύσεις, την ελαστική εργασία, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις.