Τα γεγονότα στη Γαλλία τους τελευταίους μήνες, με τις παρατεταμένες μαθητικές και φοιτητικές κινητοποιήσεις και τις αλλεπάλληλες τεράστιες διαδηλώσεις εργαζομένων και νέων που κατάφεραν τη μεγάλη νίκη της απόσυρσης του «Συμβολαίου Πρώτης Πρόσληψης» (CPE), δεν είναι απλώς μια μεγάλη κινητοποίηση, ούτε μόνο μια ευκαιρία να καταδειχθεί η δυναμική που μπορούν να έχουν σήμερα οι μαζικοί αγώνες. Πολύ περισσότερο, αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες νικηφόρες κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών ενάντια στον πυρήνα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Με το φετινό διήμερα ουσιαστικά κλείνει ένας πρώτος κύκλος στην υπόθεση της πανελλαδικής συγκρότησης των παρεμβάσεων - συσπειρώσεων - κινήσεων και των εργατικών σχημάτων. Ο απολογισμός αυτού του κύκλου δεν μπορεί παρά να είναι θετικός, μια που κατοχυρώθηκε η δυνατότητα ενιαίας παρουσίας και παρέμβασης αυτού του ρεύματος, άνοιξαν συζητήσεις, δοκιμάστηκαν κοινές πρωτοβουλίες, παρ’ όλες τις διαφωνίες και τις αντιθέσεις.

Εκτιμούμε ότι οι διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ βοηθούν να βγάλουμε μερικά σημαντικά συμπεράσματα για την παρέμβαση της ριζοσπαστικής αριστεράς στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Σήμερα, λίγους μήνες μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν νέο γύρο πρωτοφανούς αντεργατικής επίθεσης. Η νέα κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την προβληματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, εκμεταλλεύεται τις ‘πιέσεις’που διαμορφώνονται από τα επιτελεία της ΕΕ για την τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας με στόχο να φέρει πρόσθετες αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, να διαμορφώσει μια ακόμα χειρότερη πραγματικότητα για την εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία